طبقه بندي و ارزيابي تغييرات كاربري اراضي با استفاده از تصاوير ماهواره اي لندست (مطالعه موردي: آبخوان دشت قزوين)

تغييرات كاربري اراضي بر اثر فعاليت هاي انساني از موضوعات مهم در برنامه ريزي هاي منطقه اي و توسعه اي است. براي استفاده مناسب از زمين، آگاهي از تغييرات كاربري اراضي و نوع استفاده انسان از سرزمين لازم و ضروري است، اين امر با آشكارسازي تغييرات كاربري اراضي ميسر مي شود. از اينرو بررسي تغييرات كاربري اراضي نقش اساسي در مطالعات زيست محيطي ايفا مي كند. امروزه فن آوري سنجش از دور و سيستم اطلاعات جغرافيايي، به طور مؤثر جهت شناسايي و تعيين مقدار تغييرات كاربري اراضي و اثرات آن بر محيط زيست استفاده مي شوند. اين پژوهش با هدف بررسي تغييرات تبديل كاربري ها با استفاده از فن آوري سنجش از دور و تصاوير ماهواره اي براي چهار دوره زماني 5 ساله، از سال 1378 تا 1398 در سطح آبخوان دشت قزوين كه بخشي از حوزه آبخيز قزوين مي باشد انجام شده است. جهت تهيه نقشه هاي كاربري اراضي سال هاي 1378، 1383، 1388، 1393 و 1398 از تصاوير ماهواره اي TM و OLI ماهوارهاي لندست 5 و 8 استفاده شد. در ادامه تصاوير ماهواره اي به روش طبقه بندي نظارت شده و با استفاده از الگوريتم حداكثر احتمال تشابه با دقت بسيا خوبي در پنج كلاس كاربري طبقه بندي شدند. در نهايت نقشه هاي كاربري اراضي حاصله مورد مقايسه قرار گرفتند. تجزيه و تحليل تغييرات نشان داد كه مساحت اراضي مرتعي در طول سال هاي مورد مطالعه روند كاهشي و ساير كاربري ها روند افزايشي را طي نموده است، بطوريكه وسعت اراضي با كاربري زراعي آبي، مناطق مسكوني و صنعتي، اراضي ديم و رها شده و اراضي شوره زار و باير به ترتيب به ميزان 14.24درصد، 38.8درصد، 25.37درصد و 8.37 درصد افزايش يافته ولي اراضي با كاربري مرتع به ميزان 21.16 درصد كاهش يافته است.