تحليل راهبردي حوزه‌ي فناوري‌هاي عصبي در كشور

فناوري‌هاي عصبي داراي دورنماي بسيار روشني هستند و به همين دليل، كشورهاي توسعه يافته با اختصاص بودجه‌هاي قابل توجه در اين زمينه پيش‌رو مي‌باشند. به علت نوظهور بودن اين فناوري‌ها، تا كنون تحليل راهبردي مناسبي براي اين حوزه در كشور ارائه نشده است. هدف اين پژوهش تعيين سطوح آمادگي فناوري و شناسايي و اولويت‌بندي راهبردهاي متناسب با وضعيت كشور در حوزه‌ي فناوري‌‌هاي عصبي است. براي نيل به اين هدف، از توزيع پرسش‌نامه بين جامعه‌‌ي آماري شامل 40 خبره‌ي حوزه‌ي فناوري‌هاي عصبي استفاده شده است. در قسمت تحليل داده‌ها با استفاده از روش ماتريس SWOT وزن‌دهي به عوامل خارجي و داخلي صورت گرفته و جايگاه راهبردي كشور مشخص مي‌گردد. سپس مقايسه زوجي بين راهبردهاي مربوطه انجام مي‌شود و در انتها، ماتريس برنامه‌ريزي راهبردي كمي راهبردهاي منتخب را بر اساس جذابيت، اولويت‌بندي مي‌نمايد. با توجه به نتايج بدست آمده، كشورمان در زيرشاخه‌ي واسط مغز به رايانه داراي بيش‌ترين سطح آمادگي فناوري(سطح 6) و در زير شاخه‌ي واسط مغز به مغز داراي كمترين سطح آمادگي فناوري (سطح1) مي‌باشد. همچنين تحليل راهبردي عوامل داخلي و خارجي حكايت از آن دارد كه ايران در حوزه‌ي فناوري‌هاي عصبي در جايگاه راهبردي محافظه‌كارانه(ضعففرصت) قرار گرفته است. 10 راهبرد مرتبط با اين جايگاه به صورت مقايسه زوجي مورد ارزيابي قرار مي‌گيرند و پس از آن 5 راهبرد منتخب در اين مرحله، با استفاده از ماتريس برنامه‌ريزي راهبردي كمي اولويت‌بندي مي‌شوند.