بررسي ارتباط متغيرهاي اقليمي و سطح آبدار تالاب جازموريان با استفاده از پردازش تصاوير ماهواره‏اي

بهره‏برداري بي‏رويه از منابع آبي، مديريت نامناسب آب، خشكسالي و افزايش تقاضا، تاثير قابل ملاحضه‏اي بر وضعيت تالاب فصلي جازموريان داشته است. همزمان با كاهش سطح آبدار تالاب، سطح مرطوب آن خشك و پوشش گياهي مشرف به تالاب ضعيف و در نهايت خاك تالاب مستعد توليد ريزگرد مي‏شود. بررسي وضعيت كمي سطوح آبدار تالاب در گذشته و ارتباط آن با متغيرهاي اقليمي در احيا و نگهداري تالاب نقشي مهمي دارد. در اين مطالعه سطح آبدار تالاب فصلي جازموريان طي سال‏هاي 1365 الي 1396 با استفاده از تصاوير ماهواره‏اي سري لندست (سنجنده‌هاي  MSS، TM، ETM+ و OLI) مورد بررسي قرار گرفت. پس از انجام پردازش‏هاي لازم بر روي تصاوير ماهواره اي، سطح آبدار تالاب استخراج شد. نتايج مطالعه نشان داد كه تالاب جازموريان فصلي است كه معمولاً از اواسط زمستان تا اوايل بهار آبگيري مي‏شود و در اواخر بهار تا اوايل تابستان به طور كامل خشك مي‏شود. با بررسي سطوح آبدار در ماه‏هاي مختلف طي دوره مورد بررسي، مشخص شد كه تالاب طي فصل زمستان بهترين وضعيت خود را از لحاظ آبگيري تجربه كرده است. نتايج مطالعه طي دوره مورد بررسي نشان داد كه بارش متوسط اطراف تالاب نسبت به دبي وردي به تالاب از سمت رودخانه هاي هليل و بمپور تاثير بيشتري در آبگيري تالاب داشته است. همچنين جريا‏ن‏هاي سيلابي قابل توجه در رودخانه هاي هليل و بمپور نيز سبب آبگيري تالاب شده‏اند. علاوه بر اين در دوره مورد بررسي بر اساس 62 سري داده مشاهداتي (46 سري داده جهت پيش بيني رابطه و 16 سري داده جهت صحت سنجي رابطه) و با به كارگيري نرم افزار SPSS،  يك رابطه چند جلمه‏اي نمايي بر حسب متغيرهاي فوق الذكر براي پيش بيني سطح آبدار  ارائه شد كه مي‏توان در برنامه‏ريزي مديريت و احياي تالاب از آن بهره جست.