مقايسه و ارزيابي دقت داده‌هاي بارش پايگاه كوردكس با داده‌هاي ايستگاهي(موردكاوي: بارش تابستانه جنوب شرق ايران)

با توجه به اهميت بارش لازم است اين پارامتر در مناطق مختلف برآورد شود تا امكان برنامه‌ريزي مناسب و ارائه راهكارهاي مناسب فراهم شود. در اين پژوهش به ارزيابي خروجي هاي ريزمقياس گرداني 11 مدل گردش عمومي جو (GCM) با دومدل ديناميك منطقه اي RCA4 و  MPI-CSC-REMO2009در پروژه كوردكس در جنوب شرق كشور ايران پرداخته شد. ايستگاه‌هاي هواشناسي مورد بررسي شامل 6 ايستگاه سينوپتيك (زاهدان، سراوان، ايرانشهر، چابهار، كرمان و بندرعباس) در دوره پايه (2005-1976) با حداقل 40 سال آمار است. جهت ارزيابي دقت مدل ها نيز از شاخص هاي كمي MSE، RMSE، MAE، ER ، R و نمودار تيلور بهره گرفته شد. نتايج نشان داد كه مدل هاي CanESM2، CSIRO  و NorESM1 داراي خطاي كمتري نسبت به ساير مدل ها هستند كه به لحاظ آماري در سطح معني داري قابل قبولي نيستند. بر خلاف عدم رابطه معني داري بين داده هاي بارش و پايگاه كوردكس، دقت داده هاي فشار سطح دريا و ارتفاع ژئوپتانسيل تراز 500 هكتوپاسكال پايگاه كوردكس در دو مدل CanESM2 و CSIRO مناسب بود.  بنابراين به منظور افزايش دقت شبيه‌سازي بارش در آينده و استفاده از آن در برنامه ريزي‌هاي كلان، از اين دو نيز مي توان استفاده كرد. نتيجه امر منجر به افزايش دقت شبيه سازي در سطح 95 درصد شد و همبستگي حدود  0.9 نيز محاسبه گرديد. در مجموع به دليل پيچيدگي فرآيند بارش و تغييرپذيري زياد آن به ويژه در حاكميت توده هواي موسمي در دوره گرم سال، مي توان نتيجه گرفت كه هيچكدام از مدل جهاني مورد بررسي در پايگاه كوردكس توانايي لازم جهت برآورد بارش را ندارند و برآورد آن عدم قطعيت هاي زيادي در بر خواهد داشت و لازم است از مدل هاي GCM و ريزمقياس گرداني مختلف استفاده نمود.