عنوان مقاله :
بررسي اثرات حوزه نزديك و جهتپذيري در مطالعات تحليلخطر زلزله – مطالعه موردي گسل دورود
پديد آورندگان :
ملكي ، بهزاد دانشگاه تهران - مؤسسه ژئوفيزيك - گروه فيزيك زمين , رحيمي ، حبيب دانشگاه تهران - مؤسسه ژئوفيزيك - گروه فيزيك زمين , حسيني ، محمد رضا دانشگاه تهران - مؤسسه ژئوفيزيك - گروه فيزيك زمين
كليدواژه :
برآورد خطر زمينلرزه , اثرات حوزه نزديك گسل , جهتپذيري گسيختگي , چشمه بالقوه زمينلرزه , گسل دورود
چكيده فارسي :
در اين مطالعه، با توجه به واقع شدن شهر دورود در حوزه نزديك گسل دورود، اثرات حوزه نزديك و جهتپذيري ناشي از آن بررسي شده است. اثرات حوزه نزديك و جهتپذيري، ميتواند منجر به ايجاد پالسهاي پريودبلندي در جنبش زمين شده و براي ساختارهايي با پريودبلند از قبيل پلها كه در نزديكي گسلهايي با نرخ فعاليت بالا هستند، گنجاندن اثرات جهتپذيري در روابط كاهندگي ميتواند تأثير زيادي در نتايج تحليلخطر لرزهاي واقعگرايانه داشته باشد. گسل دورود در هنگام رخداد زمينلرزه براي پريودهاي بلند در محدوده شهر دورود، ميتواند موجب تشديد پارامترهاي جنبش زمين شده و باعث خسارات جدي در اين محدوده شود. در اين مطالعه، پارامترهاي جنبش نيرومند زمين در تحليلخطر احتمالاتي زمينلرزه با اعمال جهتپذيري براي محدوده گسل دورود برآورد شده است. همچنين با بررسي واهمافزايي خطر زمينلرزه، تأثير جهتپذيري براي ميزان مشاركت فاصله و بزرگا در برآورد پارامتر شتاب جنبش زمين ارزيابي شده است. در دوره بازگشتهاي بلندمدت و كوتاهمدت، تأثير جهتپذيري براي پريودهاي مختلف براي پارامتر شتاب جنبش نيرومند زمين با روش سامرويل و آبراهامسون برآورد و موردارزيابي قرار گرفته است. مقدار شتاب برآوردشده براي سه دوره بازگشت، 50، 475 و 2475 سال و در پريودهاي 0.75، 1، 2، 3 و 4 محاسبه و ارزيابي شده است. مقدار پارامتر شتاب جنبش زمين با افزايش دوره بازگشت و پريود رابطه مستقيم داشته بهطوريكه بيشترين مقدار افزايش شتاب با تأثير جهتپذيري، در دوره بازگشت 2475 سال و در پريود 4 ثانيه، 17.16 درصد محاسبه شد.
عنوان نشريه :
فيزيك زمين و فضا
عنوان نشريه :
فيزيك زمين و فضا