ارزيابي مولفه‌هاي جامعه‌شناختي (با تكيه بر مفهوم گسست نسلي) موثر در طراحي محيطي با رويكرد پيشگيري از جرم (نمونه موردي: خيابان اصلي رجايي‌شهر كرج)

امروزه يكي از اولويت‌هاي مؤكد در حوزه طراحي‌شهري، توجه به مقوله پيشگيري از جرم از طريق طراحي محيطي و اجرايي كردن آن در فضا و طراحي‌شهري است. فضاي شهري با اين رويكرد، سبب بهبود كيفيت شهري، افزايش رضايت‌مندي و بهبود سطح رفاه جامعه خواهدشد. در جامعه‌اي كه بستر شكل‌گيري هويت، فرهنگ و رفتار افراد است، توجه به عوامل جامعه‌شناختي، درك ريشه‌اي يك اتفاق و فهم دقيق آن را در سطوح مختلف به همراه دارد. از اين منظر، اين پژوهش با توجه به گسترش جرائم، موضوع پيشگيري از جرم را با رويكرد جامعه‌شناسي و تكيه بر مفهوم گسست نسلي در طراحي محيط شهري موردبررسي قرار داده است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش ات كمي بوده و داده‌ها از طريق پيمايش به‌دست‌آمده‌اند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامة محقق ساخته استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه شهروندان خيابان اصلي رجايي‌شهر كرج است كه نمونه آماري آن بر اساس فرمول كوكران به تعداد (۳۶۰) نفر به دست آمد. نمونه‌گيري به روش طبقه‌اي متناسب با حجم، اجرا و داده‌هاي حاصل از توزيع و گردآوري پرسشنامه‌ها به نرم‌افزار «اس.پي.اس.اس» وارد شد؛ روش تحليل مبتني بر تصاوير، آزمون رگرسيون چندمتغيره و فن افتراق معنايي بوده است. برابر نتايج، توجه به مؤلفه‌هاي به‌دست‌آمده از پژوهش، در بعد جامعه‌شناسي (شناسايي مهاجران به كلان‌شهرها، احراز دليل مهاجرت و تهيه پروفايل مهاجران، توجه ويژه به طراحي‌شهري بر اساس گسست نسل‌ها و تأثير آن در گسست عاطفي، به خصوص در جوانان) و در بعد طراحي كالبدي محيطي (كنترل دسترسي‌ها، حفظ قلمرو و تأمين نور كافي)، باعث كاهش جرائم در طراحي فضاي شهري و در نتيجه، ايجاد شهر امن خواهدشد.