مروري بر كاربرد سيستم هاي هپتيك، واقعيت مجازي و هوش مصنوعي در آموزش پزشكي با توجه به همه گيري كوويد-19

اين مقاله سعي در معرفي كاربردهاي سيستم هاي هپتيك، واقيت مجازي و هوش مصنوعي در زمينه آموزش پزشكي در دوران همه گيري ويروس كرونا را دارد. در دهه هاي اخير، استفاده از تكنولوژي هاي جديد براي ابداع روش هايي توانمند كه قابليت جايگزيني با روش هاي آموزش سنتي را دارا باشد، رونق فراوان گرفته است. اين روش ها كوشيده اند تا با دخيل كردن بيشتر جراح ماهر در فرآيند آموزش، عواقب ناشي از اشتباهات جراحان تازه كار را براي بيماران به حداقل برسانند. با ايجاد شرايط خاص ناشي از ويروس كرونا در ايران و جهان و با وضع شرايط قرنطينه در بسياري از شهرها اهميت آن ها افزايش يافته است چرا كه نياز به تماس فيزيكي را به حداقل رسانده و در حفظ سلامت كادر پزشكي تاثير بسزايي خواهند داشت. تمامي مراحل آموزش با بهره گيري از روش هاي جديد مي تواند با حفظ فاصله گذاري اجتماعي و حتي بصورت غيرحضوري انجام شود كه خطر ابتلا را براي تمامي افراد دخيل در چرخه آموزش از بين خواهد برد. اين مطالعه مروري، تلاش مي كند تا با ارائه حوزه هايي كه پتانسيل استفاده از روش هاي جديد را دارا مي باشند، به قطع زنجيره ابتلا در زمان همه گيري ويروس كرونا و يا بحران هاي مشابه كمك كند.