همبستگي برخي شاخص هاي سلامت جسماني با تعهد سازماني در ميان اعضاي هيئت علمي و كاركنان مرد دانشگاه هنر اسلامي تبريز

مقدمه: اعضاي هيئت علمي و كارمندان سرمايه هاي انساني مهم در دانشگاه ها هستند و سلامت جسمي آن ها اهميت بسياري دارد زيرا مي تواند بر تعهد سازماني شان اثرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر تعيين همبستگي برخي شاخص هاي سلامت جسماني با تعهد سازماني در بين اعضاي هيئت علمي و كاركنان دانشگاه هنر اسلامي تبريز مي باشد.روش كار: روش مطالعه حاضر، توصيفي همبستگي مي باشد. 60 تن از كاركنان و اعضاي هيئت علمي مرد دانشگاه بطور تصادفي ساده بعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه جمعيت شناختي و پرسشنامه تعهد سازماني آلن و ماير Allen Meyerchr( 39 )s Organizational Commitment Questionnaire استفاده شد. روايـي پرسشنامه بـا روش روايـي محتـوا به روش كيفي و پايايـي بـه روش همبستگي دروني با محاسـبه ضريـب آلفـا كرونبـاخ مـورد تأييـد قـرار گرفـت. همچنين شاخص هاي سلامت جسماني، حداكثر اكسيژن مصرفي و درصد توده چربي اندازه گيري شد. تحليل داده‌ها در نرم افزار اس پي اس اس نسخه 23 انجام گرفت. يافته ها: حداكثر اكسيژن مصرفي با تعهد سازماني همبستگي معنا دار و مستقيم (0.27=r ،0.03= Pvalue) و درصد توده چربي با تعهد سازماني همبستگي معنادار و معكوس دارد (0.33=r، 0.00= Pvalue). بين تعهد سازماني و 3 زير مولفه آن در ميان اعضاي هيأت علمي و كاركنان تفاوت معناداري وجود دارد (0.05 P). نتيجه‌گيري: برخي شاخص هاي سلامت از جمله درصد توده چربي و حداكثر اكسيژن مصرفي با تعهد سازماني افراد همبستگي معنا داري دارند. پيشنهاد مي شود مسئولين دانشگاه نسبت به ارتقاي سلامت جسماني نيروي انساني خودبرنامه ريزي مستمر داشته باشند.