زيست‌پالايي باكتريايي آفت‌كش‌هاي فسفره آلي

سالانه نزديك به 5/6 ميليارد پوند آفت كش در سراسر جهان مصرف مي شود. نكته زيست محيطي مهم در اين زمينه اين است كه آفت كش ها به طور مداوم از يك محيط غيرزنده به محيط زنده يا بر عكس آن جا به جا مي شوند و در هر محيط تاثيرات منفي خود را بر جا مي گذارند. همچنين بررسي ها نشان داده است كه بيش از 98٪ از حشره كش ها و 95٪ علف كش هاي اسپري شده به اهداف ديگري به غير از هدف اصلي خود از جمله گونه هاي غير هدف، هوا، آب، خاك و مواد غذايي مي رسند. امروزه روش هاي گوناگون فيزيكي، شيميايي و زيستي براي كاهش اثرات زيست محيطي سموم دفع آفات جهت تصفيه محل هاي آلوده توسعه يافته اند كه در اين ميان، زيست پالايي ميكروبي از كم زيان ترين روش ها براي از بين بردن آلودگي ها به شمار مي رود. با توجه به تاثير باكتري هاي محرك رشد گياهان (PGPR) در بهبود شرايط رشد گياهان، بهره برداري از اين باكتري ها به عنوان زيست پالاينده آفت كش ها مي تواند توان رقابتي آن ها در بازار فراورده هاي زيستي را افزايش دهد. در اين مقاله تلاش شده است به برخي جنبه هاي مخرب زيست محيطي سموم فسفره آلي به عنوان يكي از مهمترين آفت كش ها پرداخته شود و در ادامه، راهكار كارآمد در زدودن اين دسته از سموم اشاره شود.