ارتباط سياست تقسيم سود و كارايي سرمايه‌گذاري با تاكيد بر چرخه عمر شركت

به علت افزايش تضاد منافع بين مديران و سرمايه گذاران، چگونگي تقسيم سود از اهميت بيشتري برخوردار است. از آنجا كه افزايش تضاد منافع و مشكلات نمايندگي، پيامدهايي همچون بيش سرمايه گذاري و كم سرمايه گذاري را در پي دارد و با توجه به اين كه ميزان تضادهاي منافع و مشكلات نمايندگي در طول چرخه عمر شركت متفاوت است، بنابراين پژوهش حاضر برآن است تا به بررسي ارتباط سياست تقسيم سود و كارايي سرمايه‌گذاري با تاكيد بر چرخه عمر شركت بپردازد. براي اندازه‌گيري كارايي سرمايه‌گذاري از مدل بيدل و همكاران (2009) و همچنين جهت تقسيم‌بندي شركت‌ها به مراحل چرخه عمر از الگوي تقسيم‌بندي ديكنسون (2011) استفاده شد. علاوه بر آن تعداد 110 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي دوره زماني 1389 تا 1394 جهت انجام آزمون‌هاي آماري انتخاب شد. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از الگوي داده‌هاي تركيبي استفاده شده است. نتايج نشان داد كه بين سياست تقسيم سود و كارايي سرمايه‌گذاري ارتباط مثبت و معني‌داري وجود دارد. همچنين پرداخت سود سهام موجب كاهش سرمايه‌گذاري بيشتر و كمتر از حد مي‌شود. از سوي ديگر، شركت‌هاي مورد بررسي در مراحل چرخه عمر نيز مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه پرداخت سود سهام موجب بهبود كارايي سرمايه‌گذاري در مراحل رشد و بلوغ مي‌شود، در حالي كه پرداخت سود سهام ارتباطي با كارايي سرمايه‌گذاري در مرحله افول ندارد.