بررسي تاثير كيفيت كميته حسابرسي بر سطح افشاي مسئوليت پذيري اجتماعي شركت

هدف اين پژوهش، بررسي ارتباط بين كيفيت كميته حسابرسي و سطح افشاي مسئوليت اجتماعي شركت است. مسئوليت اجتماعي، شامل مجموعه وظايف و تعهدهايي است كه شركت بايد در جهت حفظ، مراقبت و كمك به جامعه اي كه در آن فعاليت مي كند، انجام دهد. در اين پژوهش براي سنجش سطح افشاي مسئوليت اجتماعي شركت ها از الگوي ميشرا و همكاران  و براي سنجش تاثير كيفيت كميته حسابرسي در افشاي اطلاعات از متغيرهاي پيشنهادي پرسونز و روهانا و همكاران و هيشام و همكاران استفاده شده است. دوره زماني مورد مطالعه شامل سال هاي 1390 الي 1394 و نمونه برگزيده متشكل از 67 شركت پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران است. همچنين براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از روش رگرسيون حداقل مربع‌هاي معمولي استفاده شد. يافته هاي حاصل از آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه پس از كنترل متغيرهاي اندازه شركت، نسبت ارزش دفتري به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام و ريسك سيستماتيك، بين استقلال كميته حسابرسي، تخصص اعضاي كميته حسابرسي و اندازه كميته حسابرسي با سطح افشاي مسئوليت پذيري اجتماعي شركت رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين بين تعداد جلسات اعضاي كميته حسابرسي و سطح افشاي مسئوليت پذيري اجتماعي شركت رابطه اي مثبت برقرار است كه معنادار نيست. با توجه به يافته هاي پژوهش، مي‌توان ادعا كرد با افزايش كيفيت كميته حسابرسي، ميزان سطح افشاي مسئوليت پذيري اجتماعي شركت، افزايش مي يابد. در نتيجه پيشنهاد مي گردد كه شركت ها براي افزايش سطح مسئوليت پذيري اجتماعي كه مقوله با اهميتي است، به كيفيت كميته حسابرسي توجه ويژه نمايند.