شاخص‌هاي ويژگي‌هاي فردي ارزيابي عملكرد كاركنان سازمان‌هاي نظامي

ارزيابي عملكرد در هر سازمان به‌مثابه قلب سازمان به شمار مي‌آيد زيرا خروجي آن مي‌تواند در نظام نگهداشت كاركنان سازمان تأثير مهمي بجا گذارد. هدف اين پژوهش ارائه شاخص‌هاي ارزيابي عملكرد كاركنان سازمان‌هاي نظامي است. نوع تحقيق برمبناي هدف كاربردي و توسعه‌اي است. روش تحقيق بكار گرفته‌شده در اين پژوهش تركيبي و از نوع اكتشافي است. محتواي اين تحقيق در مرحله كيفي عبارت است از داده‌هاي حاصل از ادبيات تحقيق و مصاحبه‌ها. جامعه آماري پژوهش در مرحله كيفي شامل خبرگان علمي، صاحب‌نظران، مديران عالي، مديران مياني و كارشناسان و در مرحله كمي نيز شامل كاركنان سازمان‌هاي نظامي مستقر در تهران است. حجم نمونه در مرحله كيفي 15 نفر و در مرحله كم 203 نفر بود. اعضاي نمونه در مرحله كيفي از طريق نمونه‌گيري هدفمند و در مرحله كمي با روش نمونه‌گيري طبقه‌اي نسبتي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌هاي پژوهش، مصاحبه عميق و پرسشنامه محقق ساخته، شامل 117 گويه و يك سؤال باز پاسخ با پايايي 0.98 بود. داده‌هاي كيفي با استفاده از روش تحليل محتوا مورد تحليل قرار گرفت، يافته‌هاي حاصل از تحليل داده‌هاي كيفي، با استفاده از روش دلفي به تائيد مصاحبه‌شوندگان رسيد. تحليل داده‌هاي حاصل از پرسشنامه با استفاده از آمار توصيفي (ميانگين، واريانس، انحراف معيار) و آمار استنباطي شامل آزمون‌هاي آماري كولموگروف اسميرنوف، آزمون خي دو، كروسكال واليس، تحليل عاملي اكتشافي، صورت گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه شاخص‌هاي ارزيابي عملكرد كاركنان نظامي ايران 72 شاخص بودند.