طراحي الگوي سازمان دوسو‌توان در صنعت بانكداري

زمينه و هدف: در عصر تغييرات سريع و بازارهاي رقابتي، بانك‌ها براي دستيابي به سود، رشد و پايداري به دو سوتواني نياز دارند، اما تاكنون هيچ الگوي يكپارچه‌اي درباره سازمان دو سوتوان ارائه نشده است؛ بنابراين، هدف اين پژوهش طراحي الگوي سازمان دو سوتوان در صنعت بانكداري است. روش‌شناسي: پژوهش حاضر مباني فلسفي تفسيري داشته و جهت‌گيري آن توسعه‌اي است. رويكرد اين پژوهش استقرايي بوده و از روش كيفي و استراتژي نظريه داده بنياد براي انجام آن استفاده شده است. داده‌هاي پژوهش از طريق مصاحبه با ۱۳ نفر از مديران صنعت بانكداري در كرمانشاه به عنوان مشاركت‌كنندگان در پژوهش جمع‌آوري شد. طبقات كدگذاري باز با انجام كدگذاري محوري به يكديگر پيوند داده شدند و براي شكل دادن تئوري، در طي كدگذاري انتخابي پالايش شدند. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش در قالب مدل پارادايمي سازمان دو سوتوان به‌عنوان مقوله محوري (نوآوري اكتشافي و نوآوري بهره‌بردارانه)، شرايط علّي (عوامل دروني و بيروني)، عوامل زمينه‌اي (عوامل سازماني و فردي)، شرايط مداخله‌گر، راهبردها (ائتلاف، استراتژي موازنه و ساختار پيچيده) و پيامدها (سود، رشد، رضايتمندي مشتريان) طراحي شده است. نتيجه‌گيري: مدل ارائه شده مي‌تواند راهنمايي براي برنامه‌ريزي استراتژيك مديران در صنعت بانكداري باشد كه با پياده‌سازي سازمان دو سوتوان از منافع آن بهره‌مند شوند.