تهيه‌ي نقشه‌ي توزيع مكاني فرسايش آبي و رسوب متاثر از الگوريتم‌هاي مختلف شيب، توسط مدل WaTEM/SEDEM در حوضه‌ي زوجي شوش

فرسايش خاك يكي از مهمترين عوامل تخريب خاك است كه ويژگيهاي توپوگرافيكي داراي تاثيرات معني داري بر روي چگونگي وقوع و توزيع مكاني آن مي باشد. در اين پژوهش توزيع مكاني فرسايش خاك و رسوب در حوضه ي آبريز زوجي شوش واقع در استان خوزستان متاثر از الگوريتم هاي مختلف شيب، توسط مدل WaTEM/SEDEM با در نظر گرفتن فرسايندگي باران (R)، فرسايش پذيري خاك (K)، پستي و بلندي (LS)، پوشش گياهي (C) و مديريت (P) ارزيابي شد. نتايج همبستگي بين پارامترهاي ورودي مدل با ميزان فرسايش خاك نشان داد كه عامل LS داراي بيشترين ميزان همبستگي با فرسايش خاك است كه بيانگر بيشترين تاثيرگذاري عامل پستي و بلندي بر روي توزيع مكاني فرسايش خاك مي باشد. همچنين نتايج نشان داد كه بين مقادير برآوردي رسوب در شكل هاي مختلف شامل كل رسوبات توليد شده، كل رسوبات ته نشين شده و كل رسوبات خروجي از حوضه، بين الگوريتم هاي مختلف شيب شامل گاورز (Govers)، مك كوول، نييرينگ و ويشماير اسميت اختلاف وجود دارد. با توجه به مقايسه ي مقادير برآورد شده با اندازه گيري شده، الگوريتم نييرينگ نتايجي به مراتب منطبق تر با مقادير اندازه گيري شده ارايه داده است. نتايج شبيه سازي رابطه ي مطلوبي را با مقادير اندازه گيري شده نشان داده است در نتيجه خروجي هاي مدل WaTEM/SEDEM بر پايه ي الگوريتم هاي نييرينگ، امكان شناسايي مكان هاي بحراني فرسايش و يا توليد رسوب در منطقه را فراهم نموده است، لذا ابزاري كارآمد جهت اتخاذ بهترين شيوه هاي مديريتي (BMPs) موثر براي كنترل مناطق بحراني محسوب مي شود.