تأثير آبياري با آب مغناطيسي شده بر همزيستي بين سويا و ريزوبيوم

آبياري با آب مغناطيسي شده سبب افزايش كارايي مصرف آب در بقولات مي شود. اما اطلاعاتي درباره وضعيت گره زايي باكتريايي بر روي ريشه آنها با چنين روش آبياري وجود ندارد. بنابراين، پژوهشي به صورت گلداني در شرايط هواي آزاد در محوطه گلخانه تحقيقاتي دانشگاه بوعلي سينا همدان به اجرا درآمد تا تاثير اين روش آبياري را بر همزيستي پنج رقم سويا با باكتري ريزوبيوم اختصاصي سويا بررسي كند. مغناطيسي كردن آب با عبور دادن آن از لوله آهنربايي با شدت ميدان مغناطيسي 0.68 تسلا انجام گرفت. آبياري با آب مغناطيسي شده سبب خروج سريع تر گياهچه ها از خاك شد. بجز در مورد تعداد دانه در غلاف، آبياري با آب مغناطيسي شده توانست تمام ويژگي‌ها (وزن خشك اندام هوايي و ريشه، محتوي نيتروژن اندام هوايي و ريشه، تعداد و وزن گره هاي باكتريايي، تعداد غلاف، وزن صد دانه و عملكرد دانه بوته) را در تمامي ارقام سويا افزايش دهد ولي ميزان اين افزايش‌ها بسته به نوع رقم متفاوت بود. افزايش تعداد گره در ارقام امير، زان، صبا، كوثر و هابيت به ترتيب برابر 33.7، 55.3، 40.1، 62.7 و 51.6 درصد بود. با اين وجود، تنها در دو رقم زان و كوثر، آبياري با آب مغناطيسي شده سبب افزايش معني دار وزن خشك گره ها به ترتيب به ميزان 70.0 و 45.1 درصد شد. آثار بهبود فعاليت باكتري تحت شرايط آبياري با آب مغناطيسي شده بر عملكرد دانه بوته نيز نمايان شد. بطوري كه افزايش عملكرد دانه تك بوته در ارقام امير، زان، صبا، كوثر و هابيت به ترتيب برابر 34.8، 35.1، 43.4، 26.8 و 21.3 درصد بود. بنابراين آبياري با آب مغناطيسي شده نه تنها سبب بهبود گره‌زايي سويا شده بلكه باعث افزايش عملكرد نيز مي‌شود.