مدل ساختاري ويژگي شغلي، پويايي جو سازماني و عوامل فراسازماني بر مشاركت فعالانه درانتقال آموزش با نقش ميانجي راهبردهاي انتقال

هدف از انجام اين تحقيق بررسي نقش عوامل شغلي، جو سازماني سازنده و عوامل فراسازماني برانتقال يادگيري با نقش ميانجي مكانيزم هاي انتقال يادگيري بود. روش تحقيق توصيفي پيمايشي و مبتني بر معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه مديران، اعضاي هيئت علمي، كارمندان،كارشناسان و متخصصان منابع انساني دانشگاه فردوسي مشهد بودند كه در سال 99-98 به خدمت اشتغال داشتند. اين تعداد شامل 1881 نفر مي باشند. نمونه مورد مطالعه بر اساس جدول مورگان 225 نفر تعيين شد كه به صورت نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. به منظور گردآوري داده ها از پرسش نامه محقق ساخته 85 سوالي مبتني بر مقياس 5 درجه اي ليكرت استفاده شد. اعتبار محتوا و سازه اين پرسشنامه توسط تعدادي از صاحب نظران و متخصصين مديريت در حوزه آموزش منابع انساني مورد تاييد قرار گرفت و از روايي سازه و اعتبار لازم برخوردار بود. پايايي آن نيز با روش آلفاي كرانباخ محاسبه شد. نتايج پژوهش نشان داد ويژگي شغلي و جو سازماني رابطه مثبت و معني داري برمشاركت فعالانه در انتقال يادگيري دارد. عوامل فراسازماني رابطه مثبت و معني داري بر مشاركت فعالانه در انتقال آموزش ندارد. همچنين مشاركت فعالانه در آموزش رابطه مثبت و معني داري بر مكانيزم هاي انتقال آموخته ها دارد و مكانيزم هاي انتقال نيز بر پيامدهاي انتقال آموخته ها رابطه مثبت و معني داري دارد. راهبردهاي انتقال نيز به عنوان متغير ميانجي رابطه غيرمستقيم و معني داري بين جوسازماني و ويژگي شغلي با پيامدهاي انتقال دارد.