ارائه يك چارچوب نرم‌افزاري براي اجراي كاراي مدل‌هاي پژوهش و پيش‌بيني هواشناسي

ﻣﺪل ﭘﮋوﻫﺶ و ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻫﻮاﺷﻨﺎﺳﯽ (WRF) ﺑﻪ ﺷﺪت واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻗﺪرت راﯾﺎﻧﺸﯽ، ورودي-ﺧﺮوﺟﯽ (I/O) و ارﺗﺒﺎﻃـﺎت اﺳﺖ. اﺟﺮاي اﯾﻦ ﻣﺪل در ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ راﯾﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﺑﺰرﮔﯽ ﻫﻤﺮاه اﺳﺖ. اﺟﺮاي ﮐﺎرآﻣﺪ و در ﻣﻬﻠﺖ زﻣـﺎﻧﯽ ﻣﻘﺮر، ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺴﯿﺎري از ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎي ﻫﻮاﺷﻨﺎﺳﯽ و ﻣﺮاﮐﺰ ﭘﮋوﻫﺸﯽ اﺳﺖ. اﻣﺮوزه اﺟﺮاي ﻧـﺮم اﻓﺰارﻫـﺎﯾﯽ ﮐـﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨـﺪ ﻗﺪرت راﯾﺎﻧﺸﯽ ﺑﺎﻻ ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻏﻠﺐ ﺑﺮ روي زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي راﯾﺎﻧﺶ ﺧﻮﺷﻪ اي و اﺑﺮي اﻧﺠﺎم ﻣﯽﺷﻮد. در اﯾﻦ زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻً از ﻣﺠﺎزي ﺳﺎزي ﺑﺮاي ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ راﺑﺎﻧﺸﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻫﺪف اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟـﻪ ﻧﺸـﺎن دادن ﻧﺤـﻮه ﺑﻬﺮهﺑﺮداري از ﻓﻨﺎوري ﺣﺎﻣﻞ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ روﯾﮑﺮد ﻣﺠﺎزي ﺳﺎزي ﺳﺒﮏ وزن ﺑﺮاي اﺟﺮاي ﻣﺪل WRF اﺳﺖ، ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﮐﻪ ﺳﺮﺑﺎر ﮐﻤﯽ را ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺑﻊ راﯾﺎﻧﺸﯽ در زﯾﺮﺳﺎﺧﺖ ﻫﺎي اﺑﺮي ﺗﺤﻤﯿﻞ ﻧﻤﺎﯾﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از زﻣﺎن ﺑﻨﺪي اﺟﺮاي ﻣﺪل، ﺳﺎزﻣﺎن ﻫﺎ را ﻗﺎدر ﻣﯽ ﺳﺎزد ﮐﻪ ﻣﺪل ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ را ﺑﻪ ﺻﻮرت دوره اي و ﮔﺎﻫﯽ اوﻗﺎت ﭼﻨﺪ ﺑﺎر در روز اﺟﺮا ﻧﻤﻮده و اﻋﻀﺎي ﻣـﺪل را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﺮوﺟﯽ دﻗﯿﻖﺗﺮي ﺑﻪ دﺳﺖ آورﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ، ﺑﺮاي ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ زﻣﺎن اﺟﺮاي ﻣﺪل در ﻣﻘﯿـ ﺎس ﻫـﺎ ي ﻣﺨﺘﻠـﻒ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ ﺑﺮ روي ﯾﮏ ﺳﮑﻮي ﻧﺮم اﻓﺰاري و ﺳﺨﺖ اﻓﺰاري ﯾﮏ راﺑﻄﻪ رﯾﺎﺿﯽ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ. راﺑﻄﻪ ﻓﻮق ﺑﺮ اﺳـﺎس ﺗﻌﺪاد ﻧﻘﺎط ﺷﺒﮑﻪ، ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺷﺒﮑﻪ اي، زﻣﺎن ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺎزي ﻣﺪل و ﺗﻌﺪاد ﭘﺮدازﻧﺪه ﻫﺎي ﻣـﻮرد اﺳـﺘﻔﺎده در ﺳـﺨﺖ اﻓـﺰار، زﻣـﺎن اﺟﺮاي ﻣﺪل را ﺑﺮﺣﺴﺐ دﻗﯿﻘﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ.