پهنه‌بندي اراضي گندم ديم با استفاده از تصاوير ماديس و لندست (مطالعه موردي: شهرستان اهر)

توسعه روش‌هاي سنجش از دور در پهنه‌بندي اراضي زير كشت محصولات كشاورزي در مقياس گسترده مكاني و زماني، به‌صورت جايگزين شيوه‌هاي پرهزينه و زمان‌بر جمع‌آوري آمار ميداني، در حال گسترش است. تا كنون، روش‌هايي براي شناسايي اراضي زراعي، با استفاده از تصاوير سنجنده‌هاي اپتيك و راداري، مطرح شده است. برخي از اين روش‌ها، با تأكيد بر فرايندهاي حذف پيكسل‌هاي ابري، مناسب اقليم مرطوب با روزهاي متعدد ابرناكي هستند و برخي ديگر، به‌دليل روش به‌كاررفته در آنها به‌منظور تركيب تصاوير هر دو سيستم اپتيك و راداري، پيچيده‌گي‌هاي خاص خود را دارند. در اين ميان، روش‌هاي مبتني‌بر استفاده از ويژگي‌هاي منحصربه‌فرد سري زماني شاخص گياهي هريك از محصولات زراعي فرايند نسبتاً ساده‌تري در پهنه‌بندي اراضي زراعي دارد. هدف از اين پژوهش بهبود يكي از روش‌هاي مطرح‌شده براي تفكيك اراضي زير كشت گندم ديم است كه در آن از الگوريتم حذف گام‌به‌گام پيكسل‌هاي غيرگندم و تصاوير سنجنده ماديس استفاده شده بود. براي بهبود الگوريتم مذكور، طي فرايندي، از قدرت تفكيك زماني تصاوير سنجنده ماديس و قدرت تفكيك مكاني تصاوير ماهواره لندست8 بهره گرفته شد. فرايند جديد، ضمن رفع نقاط ضعف الگوريتم سابق در تشخيص مراتع و اراضي غيرگندم از اراضي گندم ديم، به‌خصوص در پيكسل‌هاي ناهمگن، موجب افزايش دقت اين الگوريتم در پهنه‌بندي اراضي گندم ديم شد؛ به‌طوري‌كه روش مطرح‌شده توانست با مقادير صحت كلي، شاخص كاپا و F1 به‌ترتيب برابر با 92.5%، 0.67 و 0.71، با دقت قابل‌قبولي، سطوح زير كشت گندم ديم را تفكيك كند.