بررسي روش‌هاي شكست خواب و برخي ويژگي‌هاي جوانه‌زني بذرهاي چهارگونه گون(.Astragalus sp)

گون يكي از گونه هاي چندساله است كه در شيب هاي تند، از فرسايش خاك جلوگيري كرده و از برخي گونه هاي آن براي استحصال كتيرا استفاده مي شود. هدف از اين تحقيق، بررسي تأثير تيمارهاي مختلف بر شكست خواب بذرهاي چهار گونه از جنس گون بود تيمارها شامل سرماي 4 درجه سانتي گراد خشك و مرطوب با دوره هاي 15 و 30 روزه، خراش‌دهي با سنباده و چهار سطح غلظتي اسيدجيبرليك بود. گونه هاي مورد مطالعه شامل A .brevidens، A .podolobus، A .caragana، Astaragalus. cyclophyllus مي باشند. تيمار سرمادهي مرطوب 15 روزه موثرترين تيمار در افزايش درصد جوانه‌زني و سرعت جوانه‌زني بذرهاي چهار گونه بود. البته تيمار خراش‌دهي نيز همانند تيمار سرمادهي مرطوب 15 روزه، در تمام گونه ها بجز گونه A .podolobus درصد جوانه‌زني را افزايش داد. كمترين سرعت جوانه‌زني مربوط به تيمارهاي جيبرلين بود درنتيجه متوسط زمان جوانه‌زني طولاني تري را نشان داد. با توجه به اين كه خراش‌دهي و سرمادهي كوتاه مدت باعث افزايش درصد جوانه‌زني اكثر گونه ها شده بنابراين، خواب در گونه هاي مورد مطالعه تركيبي از خواب فيزيكي و فيزيولوژيكي است. از بين گونه ها، گونه A. caragana بيشترين ميزان درصد و سرعت جوانه‌زني را نشان داد كه بيانگر داشتن كمترين مقاومت براي جوانه‌زني و سازگاري بالاتر آن با اكثر مناطق مرتعي كشورمان است.