مقايسه تاثير يك جلسه تمرينات استقامتي با تمرينات سرعتي بر پپتيد ناتريوريتيك قلبي (ANP) پلاسماي دانشجويان مرد ورزشكار شهر يزد

پپتيد ناتريوريتيك قلبي (ANP) كه از گرانول ها در سلول هاي عضلاني دهليز قلب در هنگام انبساط دهليزي ترشح مي شود با تاثير بر كليه ها و افزايش حجم ادرار و دفع پتاسيم به تعادل مايعات بدن كمك مي كند (6). پژوهش حاضر با هدف مقايسه تاثير يك جلسه تمرينات استقامتي با تمرينات سرعتي برپپتيد ناتريوريتيك قلبي(ANP) پلاسماي دانشجويان مرد ورزشكار شهر يزد به بررسي اثرات ورزش بر تعادل اين هورمون مي پردازد. جامعه آماري پژوهش، دانشجويان مرد دانشگاه يزد بودند كه از ميان آنها، 90 ورزشكار مرد با ميانگين سني 23.42 كه حداقل سه سال سابقه فعاليت ورزشي داشتند انتخاب و به طور تصادفي به سه گروه استقامتي، سرعتي و كنترل تقسيم شدند. گروه استقامتي مسافت 3200 متررا به مدت 12 دقيقه و گروه سرعتي چهار بار دوي 100 متر را با فواصل استراحتي با يك سوم ضربان قلب فعاليت دويدند. 10 دقيقه قبل و 10 دقيقه پس از فعاليت، خونگيري براي سنجش ANP پلاسما به عمل آمد. نتايج نشان داد كه يك جلسه فعاليت استقامتي و سرعتي موجب افزايش معني دار ANP پلاسما نسبت به مرحله پيش آزمون شد (0.05 p). همچنين تفاوت معني داري ميان ANP پلاسما گروه فعاليت سرعتي و گروه كنترل و همچنين گروه تمرين استقامتي و گروه كنترل پس از تمرين وجود داشت ( 0.05 P ).اگرچه اين تفاوت بين گروه استقامتي و گروه سرعتي معني دار نبود( 0.05 p). در نتيجه مي توان بيان كرد دو شيوه تمرين استقامتي و تمرين سرعتي موجب افزايش ANP پلاسما شده است.