بررسي پيامدهاي سياسي-امنيتي روابط تركيه و اسرائيل بر منطقه خاورميانه2017-1990

روابط تركيه و اسرائيل پديد آورندۀ اتحاد سياسي امنيتي و نظامي در منطقه خاورميانه بود. اين اتحاد تأثيرات بسياري بر كشورهاي منطقه خاورميانه گذاشت. به قدرت رسيدن حزب عدالت و توسعه و اجراي دكترين عمق استراتژيك، تركيه سطح جديدي از روابط سياسي امنيتي را در منطقه آغاز نمود. ايفاي نقش ميانجيگري در معادلات منطقه‌اي بين اسرائيل و ساير كشورهاي عربي، به تركيه قدرت مانور بيشتري بخشيد و تركيه را از تنها متحد اسرائيل به يك رهبري استراتژيك در منطقه تبديل نمود. تركيه در تلاش بود در سايه اجراي دكترين عمق استراتژيك به جايگاه برتري در ميان كشورهاي منطقه دست يابد. بيان ارزشهاي جديد از سوي رهبران تركيه سبب تقابل با اسرائيل گرديد و تنشهاي سياسي نظامي را در منطقه پديد آورد. در بررسي روابط سياسي امنيتي تركيه و اسرائيل سوال اصلي اين مقاله اين است كه، روابط تركيه و اسرائيل طي سالهاي 1990 تا 2107 چه پيامدهايي بر منطقه خاورميانه داشته است؟ يافته‌هاي اين پژوهش نشان ميدهد، ايجاد ائتلافهاي سياسي امنيتي در منطقه خاورميانه، اجراي دكترين عمق استراتژيك و انعكاس آن در روابط تركيه و اسرائيل، پيامد امنيتي روابط تركيه و اسرائيل بر زير سيستم خليج فارس، ايران، زير سيستم شامات، خروج اسرائيل از انزواي سياسي، از جمله پيامدهاي روابط سياسي– امنيتي تركيه و اسرائيل بوده است. نويسندگان در اين پژوهش با بهره‌گيري از منابع كتابخانه‌اي – اسنادي، اينترنتي و با رويكرد توصيفي تحليلي با نگاهي جامع‌تر به بررسي پيامدهاي روابط سياسي امنيتي تركيه و اسرائيل در طي سالهاي 1990 تا 2017 پرداخته‌اند.