رابطه ذهنيت فلسفي و سرمايه روانشناختي با كيفيت تدريس معلمان ابتدايي آموزش و پرورش بجنورد

هدف از انجام اين مقاله بررسي رابطه ذهنيت فلسفي و سرمايه روانشناختي با كيفيت تدريس معلمان ابتدايي آموزش و پرورش بجنورد بود. اين مقاله از نظر ماهيت و هدف از نوع مقالات بنيادي و از نظر نحوه گردآوري داده‌ها مقاله توصيفي پيمايشي از نوع همبستگي مي‌باشد. جامعه هدف در اين مقاله تمامي معلمين دوره ابتدايي ناحيه 1 و 2 شهر بجنورد(1814 نفر) مي‌باشند، كه از نمونه گيري  تصادفي طبقه‌اي با انتساب متناسب استفاده شد. ابزارهاي مقاله شامل پرسشنامه ذهنيت فلسفي (جهانگيري، 1393)، مقياس سرمايه روانشناختي لوتانز(2007) و پرسشنامه كيفيت تدريس(2003) بوده و جهت تجزيه و تحليل داده از  آمار توصيفي و  آزمون‌هاي استنباطي شامل ضريب همبستگي پيرسون، آزمونt  مستقل و رگرسيون گام به گام با كمك نرم افزار SPSS نسخه 23 استفاده گرديد.  نتايج نشان مي‌دهد كه همبستگي بين سرمايه روانشناختي و ذهنيت فلسفي معلمان با 18/0  و بين ذهنيت فلسفي با كيفيت تدريس معلمان برابر با 14/0 بوده كه با توجه به سطح معناداري زير ۵ درصد مي‌توان گفت در سطح اطمينان ۹۵درصد معنادار مي‌باشد، ولي همبستگي بين سرمايه روانشناختي با كيفيت تدريس معلمان برابر با 7/0 بوده كه با توجه به سطح معناداري زير ۵ درصد مي‌توان گفت در سطح اطمينان ۹۵ درصد، معنادار نمي‌باشد. از طرفي مطابق آزمون رگرسيون گام‌به‌گام، نتايج نشان مي‌دهد كه كيفيت تدريس معلمان مقطع ابتدايي شهرستان بجنورد تنها به‌وسيله مؤلفه ذهنيت فلسفي قابل پيش‌بيني است.