تبيين و تحليل عملكرد نهضت آزادي در رويارويي با نظام جمهوري اسلامي در دهه 1360

پيروزي انقلاب اسلامي در ايران، سبب شد جريان‌ها و احزابي كه مترصد فرصتي براي به دست آوردن سهمي در نظام آينده كشور بودند، از فضاي به دست آمده، استفاده نمايند و اوضاع را به نفع خود تغيير دهند. نهضت آزادي نيز همانند ساير گروه‌ها فعاليت خود را آغاز كرد و توانست دولت موقت را در اختيار گيرد، امّا بدليل مغايرت داشتن اصول فكري‌اش با انقلاب اسلامي، تماماً به مقابله با نظام اسلامي پرداخت. مسئله اصلي مقاله، تحليل و بررسي عملكرد نهضت آزادي در دهه 1360 در مواجهه با انقلاب اسلامي است. فرضيه پژوهش آن است كه با ناكامي سياست‌هاي ليبرالي و تعامل‌گراي اين جريان در مقابل تفكر شيعي انقلاب اسلامي، نهضت آزادي با استراتژي «انقلاب مسالمت‌آميز» عليه نظام، اقداماتي از جمله مشروعيت زدايي و كاهش كارآمدي نظام جمهوري اسلامي در راستاي از بين بردن حمايت‌هاي مردمي و همراه ساختن جامعه براي قيام عليه نظام را در رأس برنامه‌هاي خود قرار داد. براي رسيدن به اين اهداف از فضاي به دست آمده ي جنگ، انتخابات و جريان‌هاي اپوزيسيون استفاده وافري نمود.