پيش‌بيني اختلال خشم انفجاري متناوب در زندانيان براساس پرخاشگري، اضطرار منفي و نارسايي هيجاني

Predicting intermittent explosive disorder on the Basis of aggression, negative emergency and alexithymia

مقدمه: هدف اين مطالعه، پيش‌بيني اختلال خشم انفجاري متناوب در زندانيان بر اساس پرخاشگري، اضطرار منفي و نارسايي هيجاني بود. روش: اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه افراد ساكن در زندان مركزي شهر رشت در سال 1396 بودند. نمونه پژوهش شامل 350 نفر از زندانيان بود كه 175 نفر مبتلا به اختلال خشم انفجاري متناوب و 175 زنداني بدون اختلال خشم انفجاري متناوب بودند و به صورت در دسترس انتخاب شدند. براي جمعآوري داده‌ها از پرسشنامه اختلال خشم انفجاري متناوب كوكارو و همكاران (2017)، مقياس رفتار تكانهاي لاينام و همكاران (2006)، پرسشنامه پرخاشگري ويليامز و همكاران (1996) و پرسشنامه نارسايي هيجاني بگبي و همكاران (1994) استفاده شد. نتايج: نتايج تحليل تابع تشخيص نشان داد پرخاشگري، اضطرار منفي و نارسايي هيجاني پيشبينهاي معناداري هستند كه ميتوانند زندانيان با و بدون اختلال خشم انفجاري متناوب را از يكديگر متمايز كنند و اين متغيرها توانسته است 75.4 درصد از موارد را به درستي در گروهها قرار دهد. بحث و نتيجه‌گيري: با توجه به توان پيشبيني نارسايي هيجاني، اضطرار منفي و پرخاشگري براي اختلال خشم انفجاري متناوب در زندانيان، نتايج اين پژوهش تلويحات مهمي در آسيب‌شناسي اختلال خشم انفجاري متناوب دارد.

Introduction: The purpose of this study was to predicting intermittent explosive disorder on the basis of aggression, negative emergency and alexithymia. Method: This research was a correctional descriptive study. The statistical population of this research includes all Prisoners of the central prison of Rasht city are in 2017. The sample consisted of 350 prisoners that were 175 people with intermittent explosive disorder and 175 people without intermittent explosive disorder and chosen by convenience sampling method. Data were collected using the intermittent explosive disorder questionnaire Coccaro et al (2017), impulsive behavior scale Lynam et al (2006), aggression questionnaire Williams et al (1996) and alexithymia questionnaire Bagby et al (1994). Results: The results of discriminant analysis showed that the average scores of the aggression, negative emergency and alexithymia are the best predictors that could discriminate the prisoners with and without intermittent explosive disorder from each other and these variables place 75.5 percent of cases correctly in groups. Conclusion: According to predictability aggression, negative emergency and alexithymia for without intermittent explosive disorder in prisoners, this finding has important implications for pathology of intermittent explosive disorder.