بازنمايي دستور زبان داستان در گفتمان روايي دانش آموزان سندرم داون آموزش پذير فارسي زبان

مقدمه و اهداف سندرم داون اختلال ژنتيكي است كه مي تواند در اكثر موارد همراه با اختلال هايي همچون شناختي، رشدي و زباني باشد. يكي از اختلال هاي تاثيرگذار در روند رشد و زندگي اجتماعي افراد مبتلا به سندرم داون در سطح گفتمان روايي نمود پيدا مي كند. گفتمان روايي يكي از مهارت هايي است كه نقش بسيار مهمي در تعامل هاي روزمره و حتي پيشرفت تحصيلي و شغلي افراد دارد. از آنجايي كه اين سطح از مهارت مستلزم فراخواندن و به كارگيري همزمان مهارت هاي شناختي و زباني است، درك و توليد آن مي تواند براي افراد مبتلا به سندرم داون چالش برانگيز باشد؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر، بررسي درك و توليد گفتمان روايي دانش آموزان آموزش پذير فارسي زبان سندرم داون بر اساس الگوي دستور زبان است. مواد و روش ها در پژوهش حاضر، بررسي بازنمايي دستور زبان داستان در سطح گفتمان روايي دانش‌آموزان سندرم داون آموزش پذير فارسي زبان بر اساس الگوي دستور زبان داستان مطرح شده توسط گلدمن و وارن هاگن انجام شد. به اين منظور، 20 دانش آموز سندرم داون آموزش پذير (10 دختر و 10 پسر) با سن تقويمي 10 تا 24 سال (سن عقلي 10 تا 12 سال) و گروه كنترل شامل 20 دانش آموز عادي (10 دختر و 10 پسر) با سن تقويمي 10 تا 12 سال در آزمون درك و توليد گفتمان روايي بر اساس دستور زبان داستان شركت داشتند. داده هاي گردآوري شده ابتدا بررسي و توصيف شد. سپس، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و با به كارگيري آزمون تحليل واريانس يك طرفه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها يافته ها نشان داد تفاوت معناداري در درك و توليد دستور زبان داستان توسط دانش‌آموزان عادي و دانش‌آموزان سندرم داون آموزش پذير وجود داشت. به طوري كه عملكرد دانش‌آموزان سندرم داون آموزش پذير در درك و توليد گزاره هاي دستور زبان داستان به طور معناداري (0/05 P) ضعيف تر از دانش آموزان عادي بود. با اين حال، دانش آموزان سندرم داون آموزش پذير پايان داستان (يعني، آخرين گزاره) را بهتر از ديگر گزاره هاي داستان درك و توليد كردند. نتيجه گيري به نظر مي‌رسد عملكرد ضعيف دانش‌آموزان سندرم داون آموزش پذير در درك و توليد دستور زبان داستان مي تواند مرتبط با ضعف هاي شناختي و زباني آنها باشد.