بررسي تاثير كوچينگ عملكرد كاري (OPC) بر سلامت روان مادران داراي كودكان با فلج مغزي

مقدمه و اهداف فلج مغزي منجر به محدوديت هاي جسماني و كاركردي بسياري در زندگي روزمره كودكان مبتلا مي گردد كه به دنبال آن باعث ايجاد وابستگي كودك به والدين و به خصوص مادر مي شود؛ از اين رو، مادران اين كودكان، زماني طولاني براي مراقبت از كودكان خود اختصاص مي دهند و بر طبق شواهد معمولا سطح بالاتري از استرس، اضطراب و افسردگي را نسبت به مادران داراي كودكان سالم تحمل مي كنند. اين ميزان از استرس و فشار رواني مي تواند باعث كاهش كيفيت زندگي مادران داراي كودكان با فلج مغزي گردد. در پژوهش حاضر به بررسي تاثير كوچينگ عملكرد كاري به عنوان يكي از مداخلات و راهكارها به منظور بهبود سلامت روان مادران داراي كودكان با فلج مغزي پرداخته شده است. مواد و روش ها مطالعه حاضر به صورت بررسي پيش آزمون پس آزمون همراه با گروه كنترل انجام گرفت كه 30 مادر داراي كودك با فلج مغزي به صورت تصادفي در دو گروه مداخله يا كنترل قرار گرفتند. از فرم كوتاه مقياس افسردگي، اضطراب و استرس (DASS21)، پرسشنامه COPM، مقياس نظام طبقه بندي كاركرد حركتي درشت (GMFCS) و فرم اسپاركل براي جمع آوري داده ها استفاده شد. داده ها با آزمون تي مستقل و من ويتني در 22SPSS تحليل شدند. يافته ها نتايج تحليل نشان داد كه پس از اجراي كوچينگ عملكرد كاري، مادران در نمرات پس آزمون كاهش چشمگيري در ميزان استرس، اضطراب و افسردگي نسبت به نمرات پيش آزمون خود داشتند. نتيجه گيري رويكرد كوچينگ عملكرد كاري مي تواند به عنوان مداخله اي موثر براي ارتقاي سلامت روان مادران داراي كودكان با فلج مغزي و كاهش سطح استرس، اضطراب و افسردگي آنها در كنار ساير رويكردها مورد استفاده قرار گيرد.