بررسي آثار فناوري اطلاعات و ارتباطات بر ارتقا شاخص‌‌هاي محيط‌زيستي در مناطق روستايي (مورد مطالعه: دهستان حسن‌آباد- شهرستان اسلام آباد غرب)

پيچيده‌‌تر شدن جوامع و شتاب روزافزون تغييرات در زندگي، جوامع را ناگزير به توجه به مقوله فناوري اطلاعات و ارتباطات مي‌نمايد. بخش روستايي با توجه به قابليت‌‌ها و مزيت‏هاي گسترده‌اي كه به لحاظ پتانسيل‌‌هاي توليدي و تنوع توليد دارا است مي‌‌تواند با استفاده از اين فناوري موجبات توسعه بيشتر را فراهم آورد. پژوهش حاضر با هدف بررسي جايگاه و اثر فناوري اطلاعات و ارتباط بر ارتقاي شاخص‌‌هاي محيط‌زيستي انجام شده است. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و بر اساس ماهيت توصيفي تحليلي است. جامعه آماري پژوهش 22 روستاي دهستان حسن‌آباد در بخش مركزي شهرستان اسلام آباد غرب با جمعيت 8783 نفر است. حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران 370 نفر برآورد شد. پراكندگي تعداد نمونه‌‌ها در روستاها متناسب با جمعيت آنها توزيع و انتخاب نمونه‌‌ها در روستاها به صورت تصادفي سيستماتيك بوده ‌‌است. به منظور تحليل موضوع از پنج شاخص آثار فناوري اطلاعات و ارتباطات در قالب 37 گويه و سه شاخص محيط‌زيستي در قالب 25 گويه استفاده گرديد. پرسشنامه با پرسش‌‌هاي بسته در قالب طيف پنج گزينه‌‌اي ليكرت طراحي شد. ميزان پايايي كل پرسشنامه بر اساس آلفاي كرونباخ 0.90 به دست آمد. براي تجزيه و تحليل داده‌‌ها از تكنيك آنتروپي شانون، تاپسيس و رگرسيون چند متغيره بهره گرفته شد. نتايج حاصل از تكنيك تاپسيس بيانگر اين است منطقه مورد مطالعه از لحاظ شاخص‌‌هاي مورد بررسي در سطح متوسط قرار دارند. از سوي ديگر نتايج رگرسيون چندمتغيره نشان داد كه فناوري اطلاعات و ارتباطات بر ارتقاي شاخص‌‌هاي محيط‌زيستي داراي تاثير مثبت بوده است و شاخص اثر برآگاهي و اطلاعات روستاييان با ضريب بتاي 0.852 بيشترين تاثير را بر شاخص‌‌هاي محيط‌زيستي داشته است و 0.531 از واريانس شاخص‌‌هاي محيط‌زيستي از طريق گويه‌‌هاي اين مولفه تبيين مي‌‌شود. همچنين آثار اقتصادي كمترين تاثير را داشته است و تنها 0.122 از كل واريانس را تبيين مي‌‌كند.