تبيين جامعه‌شناختي احساس ناامني اجتماعي و تأثير آن بر نابردباري اجتماعي (مورد مطالعه ساكنان بالاي 18 سال شهر تهران)

بردباري اجتماعي ازجمله مهم‌ترين نيازهاي جوامع چندفرهنگي و چندقوميتي است. به همين ميزان نابردباري اجتماعي نيز داراي اهميت بوده و در صورت افزايش آن در جامعه مي‌تواند مسائل و مشكلات عديده‌اي را موجب شود. در همين راستا پژوهش حاضر با هدف بررسي جامعه‌شناختي ارتباط بين احساس امنيت اجتماعي و نابردباري اجتماعي در تهران انجام شده است. روش آن كمي بوده و جامعه آماري آن عبارت است از كليه شهروندان بالاي 18 سال شهر تهران. نمونه مورد مطالعه 768 نفر است كه بر اساس فرمول تعيين حجم نمونه كوكران برآورد شده و داده‌هاي مورد نياز از طريق يك پرسشنامه محقق‎ساخته گردآوري شده است. از مجموع  پاسخگويان 49.4 درصد مرد و 50.6 درصد زن هستند. يافته‌هاي تحقيق بيانگر آن است كه بين درآمد و نابردباري اجتماعي، رابطه معناداري وجود ندارد و اين متغير از پيش‌بيني تغييرات نابردباري اجتماعي ناتوان است؛ اما ارتباط بين متغيرهاي سن و تحصيلات با نابردباري اجتماعي معنادار است. همچنين بين احساس امنيت اجتماعي، احساس محروميت نسبي، احساس آنومي و نابردباري اجتماعي شهروندان تهراني ارتباط معناداري وجود دارد.