تأثير نانو اكسيد روي بر مراحل ضدعفوني، استقرار و پرآوري درون شيشه‌اي گياه بادرنجبويه (Melissa officinalis L.)

كشت بافت گياهي يكي از مهم ترين تكنيك ها در راستاي توليد صنعتي متابوليت هاي ثانويه مي‌باشد. سلول‌هاي گياهي يك منبع مناسب و مهم براي توليد انواع متابوليت هاي ثانويه با ارزش است. بادرنجبويه (Melissa officinalis L) يكي از گياهان دارويي مهم بوده و با داشتن  متابوليت هاي ثانويه متنوع در درمان و تسكين ناراحتي هاي قلبي، عصبي و گوارشي و بويژه تقويت حافظه و درمان آلزايمر كاربرد دارد. در پژوهش حاضر تاثير غلظت هاي مختلف نانواكسيد روي (0، 50، 100، 150 و 200 ميلي‌گرم در ليتر) بر مراحل ضدعفوني و زنده ماني گياهچه هاي بادرنجبويه بررسي گرديد. همچنين به منظور بررسي اثر نانوذرات اكسيد روي بر مراحل استقرار و پرآوري، گياهچه‌هاي بادرنجبويه در محيط هاي كشت موراشيك اسكوگ حاوي نانوذرات اكسيد روي در چهار غلظت مختلف (صفر، 25، 50 و 75 ميلي گرم در ليتر) كشت شدند. بر اساس نتايج بدست آمده از اين پژوهش كاربرد 200 ميلي گرم در ليتر باعث كاهش معني دار آلودگي هاي باكتريايي و قارچي شد و تعداد گياهچه هاي سالم در مقايسه با ساير تيمار ها بيشتر بود. همچنين بر اساس نتايج آزمايش دوم، با افزايش غلظت نانو ذرات اكسيد روي ميزان رشد و پرآوري كاهش پيدا كرد. از ميان غلظت هاي مختلف نانوذرات، غلظت هاي 25 ميلي گرم بر ليتر نانو اكسيد روي بيشترين تأثير در افزايش معني دار ميزان كلروفيل و غلظت هاي 25 و50 ميلي گرم بر ليتر بيشترين تاثير را در افزايش كاروتنوئيدها داشت. طبق نتايج بدست آمده در اين تحقيق كاربرد نانوذرات اكسيد روي با كمترين غلظت (25 ميلي گرم بر ليتر) ، باعث افزايش جذب آب و املاح معدني شده و در نهايت منجر به افزايش رشد و پرآوري گياهچه هاي بادرنجبويه گرديد.