ارائه الگوي تحقق اقتصاد مقاومتي در مديريت شهري با رويكرد دانش و فناوري(مطالعه موردي: منطقه14 شهرداري تهران)

در شرايط كنوني كه كشور بدليل تحريم، در برخي بخش ها با مشكلات و مسائل اقتصادي فراواني روبه رو است گام برداشتن به سوي اقتصاد مقاومتي در حوزه شهري مي تواند بستر مناسبي براي هزينه كرد صحيح و كاهش هزينه هاي شهري، پي بردن به ظرفيت هاي بالقوه شهر، استفاده بهينه و بموقع از فرصتهاي موجود، استراتژيهاي مديريت شهري و استفاده از خلاقيت و نوآوري باشد. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي و تبيين الگوي تحقق اقتصاد مقاومتي در مديريت شهري با رويكرد اقتصاد درون زا مي‌باشد. پژوهش حاضر از ديد هدف، كاربردي است و از ديدگاه روش انجام پژوهش، توصيفي – تحليلي محسوب مي‌شود. در اين پژوهش از طريق مطالعه اسنادي و به كمك روش دلفي و نظر خبرگان، الگويي ارائه شده است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها ابتدا با استفاده از آمار توصيفي انجام شد. الگوي ارائه شده دربرگيرنده‌ي يك بعد دانش و فناوري شامل 3 مولفه و 46 شاخص بود. سپس به منظور تحليل آماري داده ها از روشهاي تحليل عاملي استفاده گرديد و آزمون مدل تحقيق با روش معادلات ساختاري انجام شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه الگوي به‌دست‌آمده نقش اساسي در تحقق اقتصاد مقاومتي در مديريت شهري از طريق نخبه گرايي، مديريت دانش بنيان و آموزش بعنوان مولفه هاي بعد دانش و فناوري خواهد داشت.