ارزيابي وضعيت زيست‌پذيري بخش مركزي كلانشهرها از ديدگاه ساكنان (مطالعه موردي:‌ كلانشهر تبريز)

اين تحقيق با هدف ارزيابي وضعيت زيست‌پذيري ۸ محله بخش مركزي كلانشهر تبريز از ديدگاه شهروندان تدوين شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي ـ تحليلي مي‌باشد. در اين بررسي براي تجزيه وتحليل داده‌ها از روش‌هاي استنباطي؛ آزمون T تك نمونه‌اي؛ آزمون تحليل واريانس ANOVA، آزمون تعقيبي شفه استفاده شده است. بر اساس يافته‌هاي آزمون t، شاخص كلي زيست‌پذيري بافت مركزي تبريز در محلات ۸گانه با ميانگين 29/3 و آماره t 182/3 پايين‌تر از مد متوسط نظري يا مطلوبيت عددي آزمون (۵/3) قرار دارد. و در مجموع ارزيابي قابل قبولي از ديدگاه ساكنان وجود ندارند. اما در ميان وضعيت ابعاد مي‌توان گفت كه ابعاد دسترسي (07/4) و زيست محيطي (55/3) داراي وضعيت قابل قبولي بوده اند. همچنين از ديد ساكنان ابعاد اقتصادي (66/2)، كالبدي (79/2) و فرهنگي ـ اجتماعي (38/3) داراي ضعيف‌ترين وضعيت زيست‌پذيري بوده‌اند. همچنين نتايج آزمون تعقيبي شفه نشان مي‌دهد كه شرايط زيست‌پذيري يكسان نبوده و تفاوت معناداري در سطح محلات وجود دارد. در اين ميان، بعد كالبدي با مقدار F، 25.46 بيشترين مقدار اختلاف و تفاوت را داشته و مي‌توان گفت كه در بعد كالبدي، اختلاف زيست‌پذيري در محلات مورد مطالعه بيش از ساير ابعاد است. از لحاظ شاخص كلي زيست‌پذيري نيز با توجه به ميانگين محله بازار (2.42) با ساير محلات شهناز (2.02)،‌ دانشسرا (1.96)، مقصوديه (1.45)، منصور (1.32)، بالا حمام (0.98)، تپه‌لي باغ (0.71) و دمشقيه (0.63) اين اختلاف به نفع ۴ محله بازار، شهناز، دانشسرا و مقصوديه است و ساكنان اين محلات از شرايط زيست‌پذيري بهتري برخوردار هستند.