تبين عوامل موثر محيطي در ايجاد حس امنيت اجتماعي در مجتمع هاي مسكوني شهر رشت

با توجه به گسترش شهرها و مجتمع هاي مسكوني نياز به امنيت به يك ساختمان داراي اهميت بسياري است در تحقيقات علوم انساني و به خصوص معماري تبديل شده است. اين پژوهش با هدف بررسي عوامل موثر امنيت محيطي در مجتمع هاي مسكوني صورت گرفت جامعه پژوهش حاضر بيش از 3000 نفر است كه با توجه به فرمول كوكران بيش از تعدا 341 نفر از آن ها به عنوان نمونه پژوهش مورد مطالعه قرار گرفته اند كه از طريق پرسشنامه محقق ساخت و توزيع آن پرسشنامه، داده ها با استفاده از نرم افزار Spss در دو سطح توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند در اين پژوهش از آزمون خي دو، كولموگراف اسميرنف و همچنين آزمون هبستگي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است و نتايج تحليل نشان مي دهد كه 5 عامل اصلي بر امنيت محيطي و كاهش جرم در مجتمع هاي مسكوني تاثير به سزايي دارند. اين 5 عامل عبارتند از امنيت فيزيكي، نظارت، ترس از جرم، قلمروپايي، مديريت و نگهداري كه بعد از مقايسه ميانگين به ترتيب نظارت با 3.61، امنيت فيزيكي با 3.23، قلمروپايي با 2.84، ترس از جرم 2.83و مديريت و نگهداري با 2.50 داراي بيشترين تاثير و امتياز از ديد پاسخ دهندگان دارد.