تاثير بازخورد بر آزمون هاي باليني ساختارمند و عيني : يك مطالعه نيمه تجربي

زمينه و هدف: امروزه آزمونهاي باليني ساختارمند و عيني OSCEبصورت ابزارهايي جديد و معتبر در ارزيابي مهارتهاي باليني دانشجويان و دستياران بكار گرفته ميشود. نظر به اهميت اين آزمونها اين پژوهش با هدف مطالعه بكارگيري يكي از اصول مهم آموزش پزشكي يعني بازخورد، جهت اصلاح نقاط ضعف و تقويت نقاط قوت در طراحي و اجراي اين آزمونها انجام شد. روش بررسي: مطالعه بصورت نيمه تجربي و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر اصول علمي ضروري در طراحي و برگزاري آزمونهاي OSCEانجام گرفت. ابتدا آزمونهاي 10گروه برگزاركننده براي دستياران مورد مشاهده و ارزيابي قرار گرفته و پرسشنامه ها تكميل شد. سپس گروهها به طور تصادفي به دو گروه مداخله و شاهد تقسيم شدند. در فاز بعدي، بازخورد آزمونهاي برگزار شده به طراحان گروه مداخله ارايه گرديد. سپس آزمونهاي OSCEبعدي هر دو گروه مورد مشاهده و بررسي قرار گرفت. داده ها به نرم افزار spss15 وارد و مقايسه نتايج با استفاده از t-test و paired t-test انجام شد. يافته ها: پس از يكسان سازي گروهها از نظر نمره كسب شده قبل از مداخله، مجموع امتيازات كسب شده در تمامي 5گروه باليني مورد مداخله (زنان، كودكان، بيهوشي، پاتولوژي و داخلي) حاكي از اختلاف آماري معنادار بين نتايج قبل و بعد از مداخله بود(P 0.003) در حاليكه در گروه شاهد نتايج قبل و بعد از مداخله اختلاف آماري معناداري نداشت.. نتيجه گيري: بكارگيري بازخورد با رعايت اصول علمي و فني آن؛ توسط افراد مجرب در زمينه آموزش پزشكي ميتواند در اصلاح و ارتقاء كيفيت طراحي و اجراي آزمونهاي OSCEمؤثر باشد