اثر مقدار دي‌مريل دي‌ايزوسيانات بر رفتاررئولوژيكي و خواص مكانيكي يك پيشرانه جامد مركب بر پايه HTPB

پارامترهاي مختلفي بر خواص رئولوژيكي و مكانيكي پيشرانه هاي جامد مركب تأثيرگذار هستند كه در اين ميان نسبت مولي گروه ايزوسيانات (NCO) به هيدروكسيل (OH) يا R از موارد مهم به شمار مي رود. در اين تحقيق اثرات تغيير نسبت وزني عامل پخت دي مريل دي ايزوسيانات (DDI) به رزين پلي بوتادي اِن با انتهاي هيدروكسيل (HTPB) بر خواصي همچون ويسكوزيته پايان اختلاط، تغييرات ويسكوزيته نسبت به زمان، استحكام كششي، درصد ازدياد طول، مدول الاستيك و سختي يك نمونه پيشرانه جامد مركب بر پايه HTPB بررسي شده است. براي اين منظور پنج فرمولاسيون پيشرانه با مقادير مختلف R در محدوده ي 0.755 تا 0.815 تهيه شد. نتايج نشان داد كه با افزايش R، ويسكوزيته پايان اختلاط ابتدا به دليل اثر ترشوندگي فرمولاسيون ناشي از اضافه شدن DDI كاهش يافته و سپس به دليل پيشرفت واكنش پخت افزايش مي يابد. علاوه براين افزايش R موجب ارتقاء خواص مكانيكي شده است. اين در حالي است كه درصد ازدياد طول، حدود 20 درصد كاهش مي يابد.