مدل پارادايمي ارزش آفريني برند در صنعت بيمه با تاكيد بر بيمه عمر رويكرد داده بنياد

هدف: صنعت بيمه كشور به شدت رقابتي شده و اين ايجاب مي‌‌‌‌‌‌‌‌كند ساختار سازماني و منابع شركت‌هاي بيمه به سمت ارزش‌‌‌‌‌‌‌‌آفريني حركت كنند تا بتوانند به بهترين نحو از فرصت‌هاي موجود در جهت جذب مشتريان استفاده كنند. در غير اين‌‌‌‌‌‌‌‌صورت، به ‌مرور زمان از ذهن مشتريان خارج شده و از صحنه رقابت حذف مي‌‌‌‌‌‌‌‌گردند. از سويي، به اعتقاد كلر، ارزش‌آفريني برند از اقدامات موثر در جهت كسب مزيت رقابتي و جلب اعتماد مشتريان است. از اين رو، پژوهش حاضر به ارائه الگوي ارزش‌آفريني برند در صنعت بيمه با تأكيد بر بيمه عمر پرداخته است. روش‌شناسي: جامعه آماري اين تحقيق شامل مديران بيمه عمر سه شركت بيمه سينا، پاسارگاد و ايران بود كه با روش نمونه‌گيري نظري انتخاب شدند و از مصاحبه براي گردآوري داده‌هاي مورد نياز استفاده گرديد و به روش كيفي و رويكرد داده بنياد تحليل شدند. يافته‌ها: تحليل داده‌ها با كدگذاري باز، محوري و انتخابي سرانجام به ارائه مدل نهايي شامل شش بعد اصلي و بيست‌وهفت بعد فرعي انجاميد. نتيجه‌گيري: تحليل صورت گرفته نشان داد افزايش سالانه حق بيمه متناسب با نرخ تورم، مهم‌ترين راهكار كاهش اثرات منفي تورم بر قراردادهاي بيمه عمر است. به‌‌‌‌‌‌‌‌عبارتي، نرخ تعديل حق بيمه و سرمايه بيمه‌نامه بايد سالانه متناسب با نرخ تورم افزايش ‌يابندتا بيمه براي مشتريان ارزش‌‌‌‌‌‌‌‌آفرين باشد.