بررسي تطبيقي نقش هيجان در آموزه‌هاي اسلامي و ديدگاه تحولي تفاوت‌هاي فردي مبتني بر ارتباط

هدف اين پژوهش، بررسي تحليلي و مقايسه‌اي آموزه‌هاي اسلامي و ديدگاه تحولي يكپارچه‌نگر (تحولي ـ تفاوت‌هاي فردي مبتني بر ارتباط) درباره نقش و اهميت هيجان و تعيين ميزان انطباق آنها با يكديگر است. پرسش اصلي پژوهش اين است كه تفاوت آموزه‌هاي اسلامي و الگوي تحولي يكپارچه‌نگر، در زمينه اهميت هيجان در تحول چيست؟ به اين منظور، با مراجعه به منابع معتبر، با استفاده از تحليل محتوايي متون مربوط تلاش شده است تا ديدگاه‌هاي اين دو رويكرد در حوزه هيجان و نقش آن در تحول فردي مشخص شود. پژوهش نشان مي‌دهد كه بين دو ديدگاه، در مواردي مشابهت و در برخي موارد تفاوت وجود دارد. مشابهت‌ها در اين است كه هر دو بر اهميت هيجان، مديريت و تنظيم هيجان در روند زندگي، نقش و جايگاه خانواده در تحول هيجاني و قائل شدن كاركردي دووجهي براي هيجان (هم تسريع در رشد و تحول و هم آسيب و كاستي در آن) تأكيد مي‎نمايند؛ اما، اولاً در نوع نگاه به جايگاه هيجان در تحول، تفاوت دارند؛ يعني درحالي‌كه رويكرد يكپارچه‌نگر بر نگاه تحولي تأكيد دارد، دريچه نگاه اسلام به اين موضوع، اخلاقي است؛ ثانياً در ميزان برتري دادن به هيجان بر ديگر ابعاد آدمي (از جمله بعد شناختي)، از يكديگر فاصله مي‌گيرند.