تجربيات زيسته سالمندان ساكن در «خانه سالمندان خوبان تبريز» از مرگ‌انديشي؛ مطالعه‌اي به‌روش پديدارشناختي

مرگ‌انديشي در تمام اديان آسماني، بخصوص در دين اسلام، يك برنامه تربيتي براي تكامل و سعادت انسان‌هاست. هدف اين پژوهش، بررسي تجربيات زيسته سالمندان از مرگ‌آگاهي و مرگ‌انديشي و پيامدهاي ناشي از آن است كه يا رويكرد كيفي و روش پديدارشناسي تفسيري تدوين يافته است. شركت‌كنندگان در اين پژوهش20 نفر از سالمندان خانه سالمندان خوبان تبريز بودند كه به صورت نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها با توجه به مصاحبه‌هاي عميق، فردي و نيمه‌ساختاريافته گردآوري شد. پس از پياده‌سازي مكتوب مصاحبه، براساس رويكرد هرمنيوتيك و براساس روش ديكلمن و همكاران مصاحبه‌ها مورد تجزيه ‌و ‌تحليل قرار گرفتند. از تجربيات اين افراد 4 مضمون (درون‌مايه) اصلي هويت مرگ، موانع مرگ‌انديشي، پيامدهاي مرگ‌انديشي و راه‌هاي تقويت مرگ‌انديشي و 17 مضمون يا درون‌مايه فرعي به دست آمد. مرگ‌آگاهي و مرگ‌انديشي در سالمندان، علاوه بر ايجاد نگاهي مثبت و واقع‌گرايانه نسبت به زندگي، مي‌تواند در كاهش نگراني‌هاي دوره سالمندي از جمله اضطراب مرگ نقش اساسي ايفا كند.