مقايسه‌ي عملكرد تعادلي ورزشكاران مرد رشته‌هاي ژيمناستيك، هندبال و كاراته با مداخله در سيستم بينايي و دهليزي

تحقيق حاضر با هدف مقايسه‌ي عملكرد تعادلي ورزشكاران مرد رشته‌هاي ژيمناستيك، هندبال و كاراته و غيرورزشكاران و تأثير سيستم‌‌هاي بينايي و دهليزي به صورت مجزا و هم زمان انجام شد. 45 ورزشكار مرد (20-26 ساله) در سه گروه 15 نفري ساكن اروميه با ميانگين سابقه ي فعاليت 3±7.5 سال در رشته‌‌هاي ژيمناستيك، هندبال و كاراته (كاتا) و از طريق معرفي توسط هيئت استان و 15 مرد غيرورزشكار به عنوان گروه كنترل در تحقيق شركت نمودند. براي اندازه‌گيري عملكرد تعادلي آزمودني‌ها از دستگاه تعادل سنج مدل ساتراب استفاده شد. در اين تحقيق به مدت زماني كه فرد صفحه ي تعادل را به حالت افقي نگه مي‌دارد، عملكرد تعادلي گفته مي شود كه در شش موقعيت‌‌ آناتوميكي (چشم باز چشم بسته) سرخم شده به پايين (چشم باز چشم بسته) سررو به بالا (چشم باز چشم بسته) در 30 ثانيه اندازه‌گيري و با ثبت بهترين ركورد با يكديگر مقايسه گرديد. جهت تجزيه، تحليل داده‌ها از آمار توصيفي، آزمون تحليل واريانس يك‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه مداخله در سيستم‌هاي بينايي و دهليزي تغييرات تقريباً مشابهي را روي آزمودني‌‌هاي هر چهار گروه ايجاد نموده است، اما عملكرد تعادلي هندباليست‌ها و غيرورزشكاران به نسبت ژيمناست‌ها و كاراته‌كاران كمتر بود. با توجه به ضعف عملكرد تعادلي هندباليست‌ها و غير‌ورزشكاران به هنگام انواع مداخله و وجود مشكلات ناشي از عدم تعادل در حين اجراي مهارت‌هاي ورزشي و احتمال بروز آسيب‌هاي جدي در مچ پا، زانو و كمر پيشنهاد ‌مي‌شود مربيان محترم با گنجاندن برنامه‌هاي تمريني بيشتر، سطح عملكرد تعادلي ورزشكاران را بهبود بخشند.