تبيين مؤلفه‌هاي هوش سازماني در ادارات ورزش و جوانان شمال‌غرب ايران

هدف از اين پژوهش بررسي ميزان مؤلفه‌هاي هوش‌سازماني به عنوان ابزاري قدرتمند براي تجمع قواي فكري در راستاي اهداف سازماني مي‌باشد. پژوهش حاضر، از نظر هدف، كاربردي، از نظر روش، تحليلي و به صورت ميداني انجام گرفت. جامعه آماري كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان‌هاي شمال‌غرب ايران (آذربايجان‌شرقي، آذربايجان‌غربي و اردبيل) بوده، و نمونه آماري 204 نفر از اين جامعه كه به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انتخاب شده‌اند. ابزار پژوهش پرسش‌نامۀ روا و پاياي هوش سازماني مي‌باشد. در تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار آماري اس.پي.اس.اس و آمار استنباطي شامل آزمون تي تك‌گروهي و آنوا استفاده شد. نتايج نشان داد كه هوش‌سازماني كاركنان ادارات ورزش و جوانان با ميانگين‌تجربي3.09 از ميانگين‌نظري 3 بالا تر است. بالاترين ميانگين مربوط‌ به مؤلفۀ سرنوشت مشترك و پايين‌ترين ميانگين مربوط‌ به مؤلفۀ ميل به تغيير مي‌باشد. همچنين در مؤلفه‌هاي چشم‌انداز استراتژيك و كاربرد دانش تفاوت ميانگين‌ تجربي و ميانگين‌ نظري معنادار نيست، ولي بين ميانگين‌ تجربي و ميانگين ‌نظري مؤلفه‌هاي سرنوشت مشترك، روحيه، اتحاد و توافق، فشار عملكرد و ميل به تغيير تفاوت معناداري وجود دارد. بررسي هوش‌سازماني و مؤلفه‌هاي آن در سه استان شمال‌غرب تفاوت معناداري نشان نداد. در نهايت، ارتقاء هرچه بيشتر هوش‌سازماني و ابعاد آن در كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان‌هاي شمال‌غرب به عنوان فرصت يا نقطه قوتي در سياست‌گذاري خواهد بود.