درآمدي بر مفهوم و مولفه هاي مكتب انتظامي- امنيتي

مكتب انتظامي- امنيتي را مي‌توان اين گونه تعريف كرد؛ مكتب امنيتي ـ انتظامي« تركيب سازوار مجموعه‌ي الگوهاي عمل نسبتا پايدار تكرار شونده، در نظر و بيان، نگرش، گرايش و رفتار انديشه‌گران، سياست‌گذاران، قاعده‌گذاران و كنش‌گران امنيتي و انتظامي است كه در قالب مفاهيم و مقولات به هم پيوسته ناظر بر نظم و امنيت در متون، حقوقي، آكادميك، دستورالعمل‌ها، فرامين، گفتارهاي شفاهي و يا در سبك‌هاي رفتاري اين حوزه‌ها مشاهده مي‌شود. كه در توصيف، تبيين، تشريح، سياستگذاري،  مديريت و نظارت و بازبيني موضوعات و مسائل امنيتي و انتظامي به كار بسته مي‌شود. از اين حيث مي‌توان از مكتب انتظامي امنيتي يك كشور سخن گفت. آنچه در اين پژوهش از مكتب امنيتي و انتظامي در نظر است، مكتب انتظامي امنيتي جمهوري اسلامي ايران است. مفروض بحث اين است كه نظام جمهوري اسلامي از آغاز تاسيس و با گذشت چهاردهه و عبور از بحران‌هاي مختلف از جمله جنگ و منازعات داخلي، تجزيه‌طلبي، جنگ خارجي، تروريسم، جرايم سازمان‌يافته، منازعات منطقه‌اي و آشوب‌ها و ناآرامي‌‌هاي داخلي و جرائم نوظهور سايبري و فجايع طبيعي و غير طبيعي و جرائم و ناامني‌هاي متعارف در بعد نظري و الگوهاي عمل و نظام آموزش در مقوله دفاع، امنيت و انتظام اجتماعي مختصات مكتب دفاعي و امنيتي و انتظامي خاص خود را دارد. كه با پژوهش و بررسي در منابع مربوطه قابل صورتبندي نظري و مدل سازي در عمل، اجرا و سياستگذاري است. در اين پژوهش با بهره گيري از روش خبرگي و تحليل محتواي كيفي اسناد مرتيط، ابتدا سعي شده تا مفاهيم نظريه، مكتب و پارادايم شكافته شوند و سپس به مولفه هاي آنان پرداخته شود. پس از آن سعي مي شود به اين مسئله توجه شود كه آيا اساسا امكان دارد كه ما به يك مكتب مستقل از حوزه مباحث انتظامي- امنيتي در جمهوري اسلامي ايران قائل شويم ؟ اگر چنين است براي رسيدن به اين مقصود چه استراتژي بايد در پيش گرفته شود ؟