تحليل گفتمان قدرت نرم(القاي فرهنگي) آموزش زبان و ادبيات فارسي در راهبرد ديپلماسي فرهنگي جمهوري اسلامي ايران

عرصه روابط بين الملل امروزه به طرز خيره كننده اي تحت تاثير عوامل فرهنگي قرار دارد و از اين رو كسب وجهه و اعتبار و نفوذ در افكار عمومي و به عبارت ديگر دسترسي به قدرت نرم از اهداف مهم دولت ها در سياست بين الملل و عرصه ديپلماسي فرهنگي است گرچه به صراحت بيان نمي شود .از آنجايي كه آموزش زبان و ادبيات فارسي و در پي آن گسترش يافتن اين مهم سبب تفاهم روز افزون بين فرهنگ ايراني با ساير فرهنگ ها را فراهم مي آورد همچنين اين نكته كه هرچه افراد بيشتري به يك زبان تسلط يابند نفوذ فرهنگي آن زبان و به تعبير ديگر قدرت نرم كه خود از ابزارهاي مهم سياست خارجي كشور است، قوي تر و گسترده تر خواهد شد و از نفوذ فرهنگ بيگانه كاسته مي شود و اين همه بدان جهت است كه آموزش زبان و به تبع ادبيات(فرهنگ و تمدن) موجبات القاي فرهنگي در عرصه ديپلماسي فرهنگي را ايجاد مي نمايد. لذا اين مقاله با روش كتابخانه اي و با رويكردي توصيفي – تحليلي در پي پاسخ به اين پرسش است كه نقش آموزش زبان و به تبع، ادبيات فارسي در گسترش ديپلماسي فرهنگي و روابط فرهنگي چگونه ارزيابي مي شود . يافته هاي پژوهش نشان دهنده نقش عمده آموزش و گسترش زبان و ادبيات فارسي در ديپلماسي فرهنگي به وسيله شناخت بن مايه هاي فرهنگي و القاي فرهنگي و مولفه هاي قدرت نرم مي باشد كه جزء لاينفك سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران مي باشد.