تبيين جامعه شناختي آزار جنسي كلامي: مطالعه موردي زنان معلول استان مازندران

پژوهش حاضر به منظور بررسي عوامل اجتماعي موثر بر آزار‌جنسي زنان معلول استان مازندران صورت گرفته. چارچوب نظري پژوهش مبتني بر نظريه فعاليت روزمره و نظريه سبك زندگي است. روش پژوهش ﺑه صورت علّي است، به منظور ﺟﻤﻊ‌آوري داده از پرسشنامه محقق‌ساخته استفاده و جهت تعيين اعتبار شاخص‌ها از اعتبار سازه نظري استفاده گرديد. جمعيت پژوهش زنان و دختران معلول استان مازندران مي‌باشد كه به چهار نقطهساري، بابل، بهشهر و نور تقسيم و براي تعيين حجم نمونه از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي ساده استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش متشكل از 9417 نفر از زنان معلول شهرهاي مزبور مي‌باشد. نهايتاً 343 پرسشنامه مورد توصيف و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از بكارگيري آماره‌هاي استنباطي حاكي از اين است كه متغير سبك زندگي با مقدار بتاي 0.489 و تأثيرگذاري مثبت و مستقيم بيشترين تأثير را بر آزارجنسي‌كلامي پاسخگويان داشته است. دومين متغير به لحاظ تأثيرگذاري متغير اهداف مناسب با مقدار بتاي 0.170 و تأثير مثبت و مستقيم بر آزارجنسي‌كلامي پاسخگويان است. اما متغير حضور محافظ توانمند با مقدار بتاي 0.101 و سطح معناداري 0.093 اثر معناداري بر آزارجنسي‌كلامي پاسخگويان نداشته است. نتايج پژوهش با رويكردهاي نظري فعاليت روزمره و سبك زندگي همخواني داشته است.