چالش هاي تمدني پيش روي انقلاب اسلامي ايران

انقلاب اسلامي ايران داعيه دار نظم اجتماعي جديدي است كه خود را در سطحي فراگير در قالب تمدن‌نوين اسلامي نمايان مي‌سازد. حركت به سمت تمدن نوين اسلامي با چالش‌هايي همراه است كه چيستي آن‌ها، مساله اين پژوهش را شكل ميدهد. روش گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، مطالعه‌ي اسنادي است و تحليل اطلاعات با روش تحليل مضمون انجامپذيرفته است. براساس يافته‌هاي اين پژوهش، چالش‌هاي تمدني انقلاب اسلامي ايران در مقوله‌هاي «امكان تحقق تمدننوين اسلامي»، «الزامات تحقق تمدن‌نوين اسلامي»، «حيطه انتقال تمدني تمدن‌نوين اسلامي» و «معنا و عينيت در تمدن‌نوين اسلامي» قابل‌صورت‌بندي است. عدم امكان تحقق تمدن‌نوين اسلامي، چالشي است كه معنادار بودن آن در اين نوشتار بررسي مي‌شود. بسط اجتماعي عقلانيت انقلابي، تربيت نيروي انساني طراز تمدن نوين اسلامي، تحول در علوم انساني و تعالي الگوي مديريت، اصلاح سبك زندگي و افزايش تعاملات ميان‌‌فرهنگي از مهم‌ترين الزامات تحقق تمدن‌نوين اسلامي است كه عدم توجه به آن‌ها از چالش‌هاي اساسي صيرورت تمدني انقلاب اسلامي خواهد بود. تحولات فكري، پيشرفت هاي علمي، تعاملات ميان فرهنگي، شكاف‌هاي اجتماعي، فتنه‌هاي سياسي و جنگ‌هاي بين المللي از ساز و‌ كارهاي حيطه انتقال تمدني محسوب مي‌شوند كه عدم مديريت آن‌ها، حركت انقلاب اسلامي را با چالش‌هاي جدي مواجه خواهد ساخت. فقدان معنا و عينيت نيز از مهم‌ترين چالش‌هاي هر تمدن محسوب مي‌شود. راه عينيت يافتن تمدن از مسير بسط تاريخي جغرافيايي معاني متناسب با خود مي‌گذرد كه اين امر نيز جز با وجود يك حكومت يا قدرت داراي نفوذ و با فهم، ارائه، مشروعيت بخشي و بازنمايي معاني متناسب با هويت اسلام تمدني امكان پذير نخواهد بود.