بررسي اثرات محافظتي گامااوريزانول بر آسيب كليوي و مغز متعاقب ايسكمي-‌باز‌خونرساني تجربي كليه در موش صحرايي

زمينه و هدف: آسيب ايسكمي بازخون‌رساني مجدد كليه يكي از مهم‌ترين عوامل نارسايي حاد كليوي به شمار مي‌رود. در اين راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسي اثرات گامااوريزانول (GO: Gamma Oryzanol) به دو روش تجويز گاواژ و داخل صفاقي بر عملكرد و وضعيت آنتي‌اكسيداني كليه و بافت مغز پس از القاي آسيب ايسكمي ‌بازخون‌رساني در كليه موش‌هاي صحرايي انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه، 24 سر موش صحرايي نر به چهار گروه شش‌تايي شامل: گروه شم بدون ايجاد ايسكمي، گروه كنترل به همراه القاي ايسكمي بازخون‌رساني، گروه ايسكمي بازخون‌رساني به همراه تيمار با دوز 100 ميلي‌گرم بر وزن بدن به ‌صورت داخل صفاقي و گروه ايسكمي بازخون‌رساني به همراه تيمار با دوز 100 ميلي‌گرم بر وزن بدن به‌ صورت گاواژ تقسيم شدند. گامااوريزانول يك ساعت قبل از ايجاد ايسكمي كليه سمت چپ كه به مدت 30 دقيقه بود، تجويز گرديد. پس از گذشت شش ساعت از بازخون‌رساني مجدد، كراتينين، اوره خون و عملكرد آنتي‌اكسيداني بافت كليه و مغز مورد سنجش قرار گرفت. يافته‌ها: تجويز گامااوريزانول به روش تزريق داخل صفاقي و گاواژ موجب كاهش معنادار سطوح كراتينين و اوره خون نسبت به گروه كنترل شد (0.05 P). ميزان گلوتاتيون پراكسيداز، گلوتاتيون ردوكتاز، سوپراكسيد ديسموتاز، كاتالاز و ظرفيت تام اكسيدان بافت مغز و كليه در گروه‌هاي تحت تيمار با گامااوريزانول موجب افزايش معنا‌دار و ميزان مالون‌دي‌آلدئيد گروه‌هاي تحت تيمار با گامااوريزانول موجب كاهش معنا‌دار نسبت به گروه كنترل شده است (0.05 P). نتيجه‌گيري: نتايج نشان دادند كه گامااوريزانول موجب بهبود عملكرد كليه و كاهش شدت آسيب ايسكمي بازخون‌رساني در بافت كليه و مغز مي‌گردد. همچنين تجويز به روش گاواژ، عملكرد بهتري نسبت به روش تزريق داخل صفاقي دارد.