مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش، تعهد و معنادرماني بر بهزيستي روان‌شناختي و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به بيماري ايدز

زمينه و هدف: علاوه بر پرداختن به ‌مشكلات جسماني بيماران مبتلا به ايدز، بايد به ‌مشكلات روان‌شناختي آن‌ها توجه ويژ‌اي نمود. يكي از بهترين را‌ه‌كارها در اين راستا، استفاده از مداخلات روان‌شناختي است. در اين ارتباط، پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش، تعهد و معنادرماني بر بهزيستي روان‌شناختي و اضطراب مرگ زنان مبتلا به بيماري ايدز انجام شد. روش بررسي: روش پژوهش، نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را زنان مبتلا به بيماري ايدز شهر تبريز كه در سال 1398 به كلينيك‌هاي درماني اين شهر مراجعه كرده بودند، تشكيل دادند. 30 نفر با استفاده از نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شده و به‌ صورت تصادفي در سه گروه قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايشي درمان مختص گروه خود را در هشت جلسه 1.5 ساعته دريافت كردند. تجزيه و تحليل يافته‌ها از طريق آزمون تحليل واريانس آميخته با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني صورت گرفت. يافته‌ها: در پيش‌آزمون، ميانگين و انحراف معيار گروه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد براي بهزيستي روان‌شناختي 6.6 ±45.8 و براي اضطراب مرگ 2.28 ±10.10؛ در گروه معنادرماني براي بهزيستي روان‌شناختي 5.1 ±44.0 و براي اضطراب مرگ 2.2 ±9.9؛ در گروه كنترل براي بهزيستي روان‌شناختي 6.4 ±43.3 و براي اضطراب مرگ 2.3 ±10.2 بود. درمان مبتني بر پذيرش، تعهد و معنادرماني در مقايسه با گروه كنترل، بهزيستي روان‌شناختي بيماران مبتلا به ايدز را در پس‌آزمون افزايش داد؛ اما اضطراب مرگ كاهش يافت (0.001 P). در مرحله پيگيري، اثر اين دو درمان بر بهزيستي روان‌شناختي و اضطراب مرگ ماندگار بود (0.001 P). تأثير درمان مبتني بر پذيرش، تعهد و معنادرماني بر بهزيستي روان‌شناختي و اضطراب مرگ زنان مبتلا به بيماري ايدز در مراحل پس‌آزمون و پيگيري يكسان بود (0.05 P). نتيجه‌گيري: درمان مبتني بر پذيرش، تعهد و معنادرماني سبب پذيرش بيماري و مواجهه آگاهانه با اضطراب مرگ گشته و در نتيجه باعث مقابله بهتر با بيماري و افزايش بهزيستي روان‌شناختي بيماران مبتلا به ايدز شده است.