نگاه اسماعيل فصيح به جنگ تحميلي با تكيه بر «ثريا در اغما» و «زمستان 62»

ادبيّات داستاني جنگ به آن دسته از داستان هايي گفته مي شود كه از جنگ، براي جنگ و درباره جنگ و حواشي آن نوشته شده باشد. ازجمله نويسندگان ادبيّات داستاني جنگ، اسماعيل فصيح است كه با نگارش دو اثر ثريّا در اغما و زمستان 62 در اين گروه قرار گرفته‌ است. با توجّه به اينكه نويسندگان ادبيّات داستاني جنگ، براساس ديدگاه خود نسبت به جنگ، به سه گروه (نگاه مثبت، نگاه منفي و نگاه خنثي يا بي طرفانه) تقسيم مي شوند، در نوشتار پيش رو اين دو اثر و پيامدهاي جنگ در آن ها و نگاه نويسنده نسبت به جنگ تحميلي بررسي شده است. در پژوهش حاضر كه براساس روش توصيفي تحليلي و شيوۀ كتابخانه اي تنظيم شده‌ است، با مطالعۀ پژوهش هاي پيشين و بررسي هاي مرتبط با اين موضوع، به برداشتي متفاوت با برخي نويسندگان دربارۀ تحليل ديدگاه فصيح در آثار جنگي اش رسيده ايم. مطالعۀ دقيق و بررسي اين دو اثر نشان مي دهد كه فصيح نگاه منفي و بدبينانه اي ندارد؛ بلكه واقعيّت جنگ را به تصوير مي كشد و با پيگيري دو جريان موازي (مثبت و منفي) داستان هايش را ادامه مي دهد.