اثر هشت هفته تمرين استقامتي با شدت متوسط بر بيان ژن هيپوكامپي عامل نروتروفيك مشتق از مغز و گيرنده تيروزين كيناز B در موش هاي صحرايي مدل دژنراسيون هيپوكامپ

هدف: بيماري آلزايمر يك بيماري پيشرونده شناختي است كه با كاهش نروتروفينها در بافت هيپوكامپ همراه است. تأثير فعاليت ورزشي بر تغييرات هيپوكامپ در اين نوع بيماران به طور كامل شناخته نشده است. از اين رو مطالعه حاضر با هدف بررسي اثر هشت هفته تمرين استقامتي با شدت متوسط بر بيان ژن هيپوكامپي عامل نوروتروفيك مشتق از مغز و گيرنده تيروزين كيناز B در موش هاي صحرايي آلزايمري شده با نوروتوكسين تري‮متيل‮تين انجام شد.‬‬‬‬‬‬ در اين مطالعه 24 سر موش صحرايي نر بالغ از نژاد اسپراگ داولي با سن هشت هفته با تزريق درون صفاقي mg/kg 8، سم تري‮متيل‮تين كلرايد مبتلا به بيماري آلزايمر شده و در گروه‮هاي (1) كنترل مبتلا به آلزايمر هفته اول، (2) كنترل مبتلا به آلزايمر هفته آخر، و (3) تمرين استقامتي+TMT تقسيم شدند. جهت بررسي اثرات القاء بيماري آلزايمر و گذر هشت هفته عمر بر متغيرهاي تحقيق 61 سر موش صحرايي سالم در گروه كنترل هفته اول و كنترل هفته آخر قرار گرفتند. موش‮هاي صحرايي گروه تمرين استقامتي به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته، هر جلسه 51 تا 03 دقيقه و با سرعت 51 تا 02 متر بر دقيقه بر نوارگردان ويژه موش‮هاي صحرايي دويدند نتايج نشان داد بيان ژن BDNF و گيرنده TrkB در گروه كنترل آلزايمر هفته اول به طور معني داري كمتر از گروه سالم هفته اول بود؛ همچنين تفاوت معني‌داري در بيان ژن هيپوكامپي BDNF و گيرنده TrkB بين گروه كنترل مبتلا به بيماري آلزايمر قرباني هفته آخر در مقايسه با گروه تمرين استقامتي وجود ندارد. به نظر مي‮رسد تمرين استقامتي با شدت و مدت به كار رفته در تحقيق حاضر اثر معني‮داري بر تغييرات بيان ژن هيپوكامپي FNDB و گيرنده BKrT در موش‌هاي صحرايي مدل دژنراسيون هيپوكامپ ندارد. مطالعات بيشتري در اين زمينه مورد نياز است.