بررسي انواع توابع كنترلي در سامانه‌هاي كروز كنترل تطبيقي

بكارگيري سامانه‌هاي كمك‌راننده در خودروها به منظور كاهش حجم كارهاي راننده و به تبع آن كاهش خستگي راننده در حال گسترش روز افزون است. از جمله اين سامانه‌ها، سامانه كروز كنترل تطبيقي (ACC) با قابليت كنترل خودكار ديناميك طولي از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است. با اين خودكارسازي نقش راننده از اپراتوري به ناظر تغيير مي‌كند. از اينرو فراهم نمودن شرايط ايمني و آسايش سفر در اين سامانه‌ها از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. لازم به ذكر است كه ACC به‌شدت مي‌تواند بر جريان ترافيكي تأثيرگذار بوده و نسبت به راننده انساني عملكرد بهتري داشته‌است. در اين مقاله انواع توابع كنترلي با تمركز بر كاربرد آنها در كروز كنترل‌هاي تطبيقي مورد بررسي قرار خواهند گرفت. با تحليل مزايا و معايب هر يك از توابع بررسي‌شده، اثرات آن‌ها بر روي مؤلفه‌هاي مختلفي همچون ايمني و راحتي سرنشينان خودرو و همچنين حساسيت آن‌ها از جانب مؤلفه‌هاي مختلفي مثل شرايط جاده و شرايط جوي بررسي و با يكديگر مقايسه مي‌شوند. در پايان افق‌هاي پيش رو براي بهبود هرچه بيشتر كارهاي گذشته ارائه خواهد شد.