تأثير ورزش‌هاي آبي منظم بر فشارخون افراد پرفشار خون: مطالعه فراتحليلي

مطالعه فراتحليلي پاسخ فشارخون به تمرينات ورزشي آبي در بيماران پرفشار خون بسيار اهميت دارد. شامل تعيين كمي تغييرات فشارخون بعد از تمرينات ورزشي آبي و شناسايي زيرگروه‌هاي داراي بيشترين تغييرات بود. كارآزمايي‌هاي باليني منتشرشده در مجلات پژوهشي انگليسي و فارسي تا جولاي 2020 از سايت‌هاي google scholar، Pubmed، Science Direct، sid و magiran سرچ شدند. 12 مداخله با استفاده از مدل اثرات تصادفي براي تعيين اندازه‌ اثر (تفاوت در ميانگين با تناوب اطمينان %95) تحليل شدند. فراتحليل‌هاي طبقه‌اي در مورد زيرگروه‌هاي جنسيت، وضعيت يائسگي، شدت و تعداد جلسات تمرين در هفته بررسي و همبستگي بين سن، وزن بدن، دماي آب و مدت تمرين با مقدار تغييرات فشارخون با فرا رگرسيون تصادفي واحد انجام شد. تمرين ورزشي در آب، فارغ از ويژگي‌هاي فردي بيماران و يا تعداد جلسات تمرين و دماي آب، به ترتيب سبب 12/29 و 5/69 ميلي‌متر جيوه كاهش در فشارخون سيستولي و دياستولي شد. در ضمن، فقط مقدار كاهش فشارخون سيستولي با دماي آب (0/012=P، 1/29=P) وزن بدن آزمودني‌ها (0/003=P، 0/38= beta;1) همبستگي داشت (0/05 P). تمرين ورزشي در آب باعث كاهش قابل‌ملاحظه فشارخون سيستولي و دياستولي بيماران پرفشار خون مي‌شود كه بر اهميت باليني تمرينات آبي در كنترل پر فشارخوني تأكيد مي‌كند؛ اما به نظر مي‌رسد كه با كمتر شدن وزن بدن و همچنين افزايش دماي آب (تا 38 درجه) فوايد بيشتري ازنظر كاهش فشارخون حاصل شود. ولي به دليل كم بودن شواهد و هتروژنيتي در نتايج، هنوز بايد كارآزمايي‌هاي باليني بيشتري فراهم شوند.