بررسي سنجۀ هندسي درهم‌تنيدگي توليدشده توسط هاميلتوني پيچش تك‌محوري در سامانه‌هاي اسپيني

با توجه به كاربردهاي فراوان حالت‌هاي درهم‌تنيده و ضرورت تعيين كمي ميزان درهم‌تنيدگي ، در اين مقاله نحوه ايجاد درهم‌تنيدگي در حالت‌هاي دوكيوبيتي جداپذير با اعمال هاميلتوني پيچش تك‌محوري، در غياب ميدان مغناطيسي و حضور ميدان مغناطيسي با معرفي سنجۀ هندسي مطالعه شده است. عبارت دقيقي براي سنجۀ هندسي درهم‌تنيدگي بدون محاسبۀ حالت سامانه در حال تحول، با استفاده از روش مقدار چشمداشتي اسپين، محاسبه شده است سپس با رسم نمودار آن سنجه نسبت به زمان به بررسي عوامل مؤثر در بيشينه‌سازي درهم‌تنيدگي پرداخته‌ايم . نتايج نشان داد كه براي به‌دست آوردن بيشينه درهم‌تنيدگي توسط هاميلتوني پيچش تك محوري حول محور در غياب ميدان مغناطيسي، بايد حالت اوليه، ضرب تانسوري ويژه حالت‌هاي مؤلفه‌هاي يا بردار اسپين كل باشد. ويژه حالت مؤلفۀ اسپين كل، تحت تأثير هاميلتوني پيچش تك محوري حول محور در غياب ميدان مغناطيسي درهم‌تنيده نيست اما تحت تأثير هاميلتوني پيچش تك محوري حول محور با حضور ميدان مغناطيسي در راستاي به بيشينه درهم‌تنيدگي مي‌رسد. همچنين براي همۀ حالت‌ها، بسامد درهم‌تنيدگي تايع افزايشي از ميدان مغناطيسي است.